Jur Spijkers met de bronzen medaille
Studentenleven

Topsport Academy-student pakt bronzen plak op Universiade

Leestijd Minuten

Begin deze maand vond in Napels (Italië) de dertigste zomereditie van de Universiade plaats, ook wel bekend als de Olympische Spelen voor studenten. Een van de achtduizend studenten die deelnam was judoka en Saxion-student Jur Spijkers (22, op de foto tweede van rechts) en dat deed hij niet zonder succes: hij pakte een bronzen medaille.

Hoi Jur, een bronzen medaille halen op de Universiade! Hoe was dat?

“Heel gaaf. Ik heb sinds maart geen wedstrijd meer gespeeld, omdat ik een vinger uit de kom had, dus het was weer mijn eerste toernooi sinds lange tijd. Eerst kwam ik uit in mijn eigen gewichtsklasse en daar heb ik de wedstrijd om het brons heel stom verloren, dus ik was extra gemotiveerd om in de openklasse een medaille te pakken. Dat is gelukt. Eigenlijk had ik gewoon de finale moeten halen, want ik heb van de uiteindelijke kampioen gewonnen. Dat is wel zuur. In de kwartfinale stond ik uiteindelijk voor op mijn tegenstander, maar kwam ik in de houdgreep terecht, dus moest ik voor de herkansing. Uiteindelijk heb ik er het beste uitgehaald en een bronzen medaille gepakt.”

De Universiade is alleen voor studenten, maar jij judoot op topsportniveau. Hoe is het niveau vergeleken met andere toernooien waar je speelt?

“Het niveau is heel hoog. Je moet minstens op hbo-niveau studeren om mee te mogen doen, maar bijvoorbeeld veel Georgiërs en Russen doen fulltime aan judo en verbinden zich vervolgens aan een school, zodat ze hieraan mee kunnen doen. Het niveau is gewoon hoog en daarom ben ik ook blij met de medaille. Voor mij levert zo’n toernooi niks op qua punten of geld, maar het is mooi voor de ervaring. Het is na de Olympische Spelen het grootste toernooi waar je aan mee kunt doen en je speelt tegen goede tegenstanders. De zwemmers kunnen bijvoorbeeld punten verdienen, maar voor mij was het meer een opstapje naar de grand prix-wedstrijd in Boedapest die ik afgelopen week heb gespeeld. 

Hoe gaat het verder met je carrière? Ga je je kwalificeren voor de Olympische Spelen van 2020 in Tokio?

“Dat wordt lastig. Toen ik begin 2018 bij de senioren kwam judoën, was dat wel het doel, maar Henk Grol komt nu uit in mijn gewichtsklasse en hij is gewoon heel goed. Ik heb het er met mijn coach over gehad en eigenlijk is het traject dat ik nu inga al heel goed, met alle grote toernooien waarbij je ook de spanning in je lijft voelt. Bovendien kan ik zo punten behalen die belangrijk zijn als er alsnog iemand geblesseerd uitvalt, maar daar gaan we niet vanuit. Ik kan nu ervaring opdoen en straks in Parijs in 2024 moet het gebeuren.”

Henk Grol haalde toch al eens twee bronzen medailles op de Olympische Spelen?

“Daarom is het ook geen schande dat hij straks waarschijnlijk naar de Spelen gaat en ik niet. Ik ben 22 en hij is 34. We trainen samen en ik kan het goed met hem vinden. Hij vindt het ook leuk dat ik een opkomend talent ben, terwijl hij in zijn laatste jaren zit. Hij is echt een werkpaard en daar kan ik veel motivatie uit halen. Het is leuk dat ik het daar ook gewoon met ‘m over kan hebben.”

Hoe combineer jij je topsportcarrière met je studie bij Saxion?

“Ik ben in de zomer van 2016 op Sportcentrum Papendal gaan wonen in Arnhem. Ik heb eerst mijn propedeuse behaald bij Fontys en ben vervolgens bij Saxion gaan studeren aan de Topsport Academy. Daar ga ik twee ochtenden in de week naar college en dat is mooi. Ik train dan ’s ochtends heel vroeg en train dan nog een keer in de avond. Ik zit nu in mijn laatste jaar en ik red het helaas niet om dit jaar af te studeren, maar als ik naar mijn vertraging kijk in vergelijking met andere topsportstudenten, valt het nog mee. Ik moet geloof ik nog één tentamen en twee projecten inhalen.”

Als er niet meegedacht wordt, wordt het voor mij moeilijk om topsport te bedrijven. Ik ben op Papendal gaan wonen om op topniveau te judoën en niet om te gaan studeren, dus het zou mooi zijn als dat mijn prioriteit kan blijven.

Judoka Jur Spijkers over waarom hij baat heeft bij de Saxion Topsport Academy

Hoe gaat dat straks met afstuderen, want je kunt vast niet fulltime bij een bedrijf aanwezig zijn?

“Ik heb eerder al een meewerkstage gelopen en dat ga ik nooit meer doen op die manier. Ik trainde elke ochtend om zeven uur, ging toen door naar stage en kon na snel even gegeten te hebben ’s avonds weer gaan trainen. Dat breekt je op een gegeven moment wel op. Fysiek was die stage niet zwaar, maar je moet toch wel je koppie erbij houden. Na de zomer ga ik met de coördinator kijken hoe we het afstuderen aan gaan pakken, maar ik hoorde dat het eventueel ook mogelijk is om bijvoorbeeld een adviesplan te schrijven voor een bedrijf, zonder dat je daar elke dag verplicht moet zijn. Dat zou ideaal zijn, maar dan moet ik wel een bedrijf vinden die daar flexibel mee om wil gaan.” 

Hoe vind je de begeleiding vanuit Saxion?

“Voorheen kwam dat altijd vanuit Bonne Posma en dat ging perfect. Hij toonde veel begrip en zolang je hem op de hoogte hield, was hij altijd bereid mee te denken en dingen uit te stippelen als je tijd had. Nu is Bonne met pensioen en heeft Ron Reinderink het overgenomen. Die heb ik nog niet veel nodig gehad, want ik ben veel weg, maar wat ik ervan merk, neemt hij het goed over. Dat is heel fijn.”

Hoe belangrijk is dat voor jou?

“Als er niet meegedacht wordt, wordt het voor mij moeilijk om topsport te bedrijven. Ik ben op Papendal gaan wonen om op topniveau te judoën en niet om te gaan studeren, dus het zou mooi zijn als dat mijn prioriteit kan blijven. Het is dan mooi meegenomen als ik mijn diploma haal.”

Wat is nu verder je ambitie?

“Mijn droom is om ooit op de Olympische Spelen terecht te komen. Dat schreef ik vroeger al in van die vriendenboekjes en die ambitie houd ik. Wat betreft studie wil ik graag een hbo-diploma halen en dan een master doen aan de universiteit. Dat is dan één dag per week, dus dat is wel te combineren. Ik zou naast het judoën uiteindelijk ook wel parttime willen werken. Na mijn topsportcarrière kijk ik dan of er iets moois is waar ik in kan rollen. Als je bekend bent van de Olympische Spelen komen er hopelijk mooie kansen, die ik met twee handen aan zal grijpen.”

Kun je eigenlijk leven van het judoën? 

“Ik heb nu vooral onder meer mijn lieve ouders die mee betalen aan de huur van mijn kamer. Met het judoën zelf verdien ik eigenlijk bijna niks, daar kan ik net van eten. Als ik straks actief ben op grote toernooien als EK’s, WK’s of de Olympische Spelen en ik win een medaille, ga ik vanzelf een keer van de B-status naar de A-status bij de NOC*NSF. Ik kan nu zo nu en dan wel een clinic doen ergens, maar uiteindelijk is het geen vetpot.”

Waar zou je straks eventueel willen werken?

“Ik heb eigenlijk geen idee. Daar heb ik me nog niet zo mee bezig gehouden. Ik zou het in ieder geval fijn vinden als er rekening gehouden wordt met mijn carrière, zodat ik het kan combineren, maar uiteindelijk is plezier het belangrijkst.”

En als je straks gewoon een gouden medaille pakt op de Olympische Spelen in Parijs, hoef je daar voorlopig ook nog niet over na te denken.

“Precies, dus daar gaan we voor.”

Gerelateerde artikelen

Onderwijs

Student Xem, Famke en Imke over eerste jaar Chemie: ‘Het is een kleine opleiding en daardoor is iedereen heel hecht’

26 april 2024
Duitse ambassadeur bezoekt Saxion: 'Jongeren zijn de toekomst van onze grensregio’s' Corporate

Duitse ambassadeur bezoekt Saxion: 'Jongeren zijn de toekomst van onze grensregio’s'

26 april 2024
Kiki Hannink (fotografie: Thomas Busschers) Studentenleven

Column: Geghost worden na een sollicitatie, zo voorkom je dat