Inge Hermann
Onderzoek

Weeskinderen helpen in het buitenland: ‘Wie please je nou echt?’

Tom Wassink
Tom Wassink Leestijd Minuten

Het lijkt steeds populairder te worden onder jongeren: vrijwilligerswerk in het buitenland. Maar wie help je daar nou eigenlijk echt mee? Inge Hermann, hoofddocent/onderzoeker Tourism Management en mede-auteur van een handleiding over het zogeheten voluntourism, mocht daar eind juli op de Australische radiozender ABC haar licht over laten schijnen. “Als een vrijwilliger denkt dat hij of zij goed doet, betekent dat niet automatisch dat het ook goed ís.”

Hoi Inge, waar ging het interview precies over?

“Het item ging over vrijwilligerstoerisme in het Pacifisch gebied: wat is daar de impact van op de lokale gemeenschap? De onderzoeksjournalisten wilden bloot leggen waar bijvoorbeeld het geld naartoe gaat dat de vrijwilligers betalen aan de verschillende organisaties. Naast publicaties en lezingen heb ik in 2018 voor de Asia-Pacific Economic Cooperation (APEC) een rapport geschreven over Voluntourism, zoals deze vorm van vrijwilligerswerk vaak wordt genoemd. Vandaar dat ze waarschijnlijk bij mij uitkwamen.”

Hoe was het om mee te werken aan de uitzending?

“Dat was erg leuk om te doen. Het werd vooraf opgenomen en uiteindelijk ge-edit tot een korte uitzending, maar ik denk dat ze de goede punten eruit hebben gepakt en in de juiste context hebben geplaatst. Ook werd een vrijwilligersorganisatie geconfronteerd met de vraag waar hun inkomsten naartoe gingen en daar konden ze geen transparantie over geven. Dat was voor mij wel een bevestiging dat we er nog niet zijn in deze sector.”

Organisaties, maar ook deelnemers aan vrijwilligersprojecten, moeten meer bewust worden van de impact die hun activiteiten op lange termijn hebben op lokale gemeenschappen en vooral op kinderen.

Inge Hermann, hoofddocent/onderzoeker Tourism Management en mede-auteur van een handleiding over het zogeheten voluntourism

Kun je wat vertellen over de handleiding die je geschreven hebt over voluntourism?

“Dat gaat over voluntourism in de APEC-landen. Het is een handleiding die handvatten biedt over hoe nationale en regionale overheden en organisaties de ontwikkeling en impact van vrijwilligerstoerisme in kaart kunnen brengen. Zo staat er bijvoorbeeld in beschreven wat voluntourism is, welke groei we zien, wie de vrijwilliger is en wat de impact van vrijwilligerstoerisme is op lokale gemeenschappen. Momenteel gaat vrijwilligerstoerisme nog te vaak ten koste van kwetsbare groepen, zoals kinderen, en daarom bevat de handleiding ook een hoofdstuk over regulering. Organisaties kunnen hier zelf een vervolg aan geven. De handleiding is geen wetgevingsinstrument, maar overheden kunnen bijvoorbeeld wel eigen wet- en regelgeving ontwikkelen, zodat er geen kinderen bij projecten betrokken mogen zijn.”

Waarom is dit belangrijk?

“Organisaties, maar ook deelnemers aan vrijwilligersprojecten, moeten meer bewust worden van de impact die hun activiteiten op lange termijn hebben op lokale gemeenschappen en vooral kinderen. Australie heeft, bijvoorbeeld, als eerste land de Modern Slavery Act toegepast op orphanage trafficking: het doelbewust recruiteren van kinderen voor weeshuizen voor exploitatiedoeleinden, waaronder vrijwilligerswerk, en andere toeristische doeleinden, zoals het opvoeren van shows. Zendende vrijwilligersorganisaties die zich doelbewust schuldig maken aan orphanage trafficking zijn hiermee in overtreding."

Geldt dit voor al het vrijwilligerswerk met kinderen in het buitenland?

“Een ander willen helpen is geen slecht voornemen, integendeel zelfs. Het gros van de vrijwilligers vertrekt naar een project met de beste bedoelingen. Jarenlang hing er daarom ook een positief beeld rond dit onderwerp, dus waarom kritisch zijn op mensen die iets goeds willen doen? Maar gelukkig zien we steeds meer een kentering in het maatschappelijke en politieke debat. Als een vrijwilliger denkt dat hij of zij goed doet, betekent dat niet automatisch dat het ook goed ís. Niet alleen organisaties moeten eerlijker en transparanter worden, ook de vrijwilliger zelf kan vooraf en achteraf nadenken en reflecteren op zijn aanwezigheid en bijdrage aan een gemeenschap. Durf eerlijk te zijn en je af te vragen: wie please je nou echt, de lokale gemeenschap of mezelf? Het is goed dat we over deze vorm van toerisme steeds serieuzer gaan nadenken."

Tom Wassink

Tom Wassink

Met een journalistieke én een marketingachtergrond is Tom Wassink als online redacteur bij de Dienst Marketing en Communicatie altijd op zoek naar een verhaal. In zijn vrije tijd houdt hij zich, zowel binnen als buiten de lijnen, vooral bezig met sport en dan in het bijzonder met voetbal.

Gerelateerde artikelen

Onderzoek

Duurzaam ondernemerschap voor studenten én docenten

12 maart 2024
Onderzoek

Sandra van Hogen-Koster over Positieve Gezondheid: ‘je eigen veerkracht’

07 maart 2024
Onderzoek

Cyberweerbaarheid in organisaties: “gedeeld verantwoordelijkheidsgevoel”