Gina Daisy
Studentenleven

Gina: 'Be bright, be happy, be YOU!'

Leestijd Minuten

Als student voor de klas staan om gastlessen te geven? Gina doet het gewoon! Nouja, gewoon? Haar verhaal is niet echt gewoon te noemen...

Ik kreeg eindelijk het gevoel dat mijn verhaal nut heeft!

Een paar jaar geleden had Gina de kans om haar levensverhaal te delen bij het traject Assist van het ROC van Twente. Een mooie kans om in contact te komen met mensen die ook veel levenservaring hebben, maar hiermee vastlopen. De ervaring om als rolmodel voor de klas te staan vond Gina direct een ontzettend dankbare ervaring. Dit smaakte echt naar meer. Gina’s studiebegeleider Nursel Akdeniz motiveerde haar om hier meer uit te halen en nu geeft ze zo’n achttien gastlessen per jaar. “Ik kreeg eindelijk het gevoel dat mijn verhaal nut heeft!”

Too much to handle?

Ga er even goed voor zitten, want het is zoals Gina zelf zegt bijna te veel om er inhoudelijk diep op in te gaan. Want Gina’s verhaal kent zó veel verschillende hoofdstukken: van seksueel misbruik en geestelijke mishandeling tot depressie, van posttraumatisch stressstoornis tot tienermoeder. Oohja, en dan ook nog geen opleiding afgerond en daar bovenop nog een hersentumor. Tel daar een fikse portie verdriet bij op, je niet gehoord voelen, te maken hebben met angst, oordelen van anderen… Heavy! Maar Gina is desondanks positief: “Mijn verhaal kent zeker ook blijdschap, dankbaarheid, onvoorwaardelijke acceptatie en vooral liefde en geluk!” 

Prikkelingen als voorteken van iets nieuws...

“Voordat ik met een gastles begin raast de spanning door mijn lijf. Ik krijg het dan vaak koud en de bibbers. Best lastig maar ook bijzonder om dit te ervaren. Ik geloof namelijk dat zenuwen of prikkelingen iets nieuws teweegbrengen. Wanneer ik in een klas zit haal ik een paar keer diep adem en dan voel ik de sfeer van de klas. Zo zakken de zenuwen weg. “

Gina’s manier van lesgeven kenmerkt zich door openheid. “Vragen stellen mag, graag zelfs! En alle vragen zijn goed, want een vraag stel je immers uit nieuwsgierigheid.”

Toch merkt Gina dat studenten het soms nog best lastig vinden om vragen te stellen vanuit hun eigen gevoel. De zin ‘ik weet niet of ik dit kan vragen’ komt vaak voorbij. Maar Gina is totaal niet bang om zich kwetsbaar op te stellen. “Ik vind het prachtig om de dankbaarheid en inspiratie door te geven aan een ander. De mogelijkheid om impact te hebben op iemand anders zijn leven. Iets mooiers is er toch niet?!”

Het is fijn om terug te horen dat ik door mijn openheid en met kwetsbaar op te stellen studenten in beweging krijg...

Studenten herkennen haar emoties

Gina merkt keer op keer dat studenten onder de indruk zijn als ze haar levensverhaal horen. “Vaak zijn ze geraakt en sommige studenten herkennen de emoties omdat ze vergelijkbare dingen hebben meegemaakt. Ik vind dit zelf een hele mooie manier van ervaringen delen. Het is veel levendiger dan het lezen van een stuk theorie. Maar ik realiseer me ook dat mijn verhaal soms echt een enorme indruk maakt. Niet alleen op de studenten, maar ook op docenten. Het is fijn om terug te horen dat ik door mijn openheid en met kwetsbaar op te stellen studenten in beweging krijg. Ze durven zo zelf aan de slag te gaan met hun eigen ervaringen op het gebied van misbruik, ziekte, schaamte, hokjes en oordelen.“

Acceptatie is het sleutelwoord

Als je dit zo hoort klinkt het allemaal super heftig. En tóch zien we tijdens dit interview een vrolijke, spontane meid tegenover ons zitten. Hoe dat kan? Gina hoeft er niet lang over na te denken: “Acceptatie heeft ervoor gezorgd dat ik verder kon. Ik vocht tegen alles en iedereen. Ja, emotioneel gezien dan... Hoe vaak ik mezelf wel niet heb afgevraagd waarom juist míj dit overkomt en waarom ik niet verder kwam in het leven. Sommige mensen hebben het over het leren van een les. Maar wat moest ik nou leren van bijvoorbeeld mijn hersentumor?”

Door de jaren heen heeft Gina ervaren dat het vechten tegen deze gebeurtenissen geen zin heeft. Sterker nog: haar weg werd alleen maar moeizamer en ongelukkiger. “Ik heb een harde leerschool moeten volgen en eigenlijk nog steeds. Ik geloof dat ik dingen op mijn pad heb gekregen omdat ik dit kan dragen. Dit besef is gekomen nadat ik mijn eerste hersenoperatie kreeg. Er was geen zekerheid of ik de operatie zou overleven. En als ik wel wakker zou worden, dan zou dat ook nog wel eens met veel complicaties kunnen zijn.”

Voor haar operatie vroeg Gina aan haar neurochirurg of ze goed voor haar wilde zorgen. Waarop de chirurg antwoorde: “Als je dood gaat merk je er toch niets van.” En daar had ze gelijk in. Na de operatie werd Gina wakker en alles leek op zijn plek te zijn gevallen.

Ik snapte waarom sommige dingen zo moesten lopen, zoals jong moeder worden bijvoorbeeld: ik mag nu niet zwanger raken vanwege de tumor die er nog zit.

Ieder heeft zijn eigen verhaal

Ondanks alle heftige hoofdstukken in haar eigen leven realiseert Gina zich maar al te goed dat iedereen zijn eigen verhaal met bijbehorende obstakels heeft. “Door te accepteren dat mijn leven bestaat uit hoge bergen en diepe dalen, maar ook vlaktes kan ik positief en trots zijn. Dat neemt natuurlijk niet weg dat ik soms erg zware en emotionele dagen heb. Maar dit hoort er ook gewoon bij, net zo goed als de innige geluksmomenten. Geluk en verdriet gaan in mijn leven hand in hand.”

Moeder én student... Hoe dan?!

Gina is op jonge leeftijd moeder geworden. Dit combineert ze met haar studie bij Saxion. Voor veel studenten is studeren en een bijbaantje al een pittige combi. Hoe ze dit doet? “Het klinkt misschien heel simpel, maar het is een kwestie van gewoon doen! Het vraagt een duidelijke planning om het schoolwerk en tijd doorbrengen met onze kinderen te combineren. Dit doe ik samen met mijn vriend Randy, waar ik al bijna 13 jaar mee samen ben. We zorgen samen voor ons gezin. Tijd met elkaar doorbrengen vind ik ontzettend belangrijk. Dus als wij het druk hebben met huiswerk, dan gaan we samen aan tafel huiswerk maken. De oudste (11) werkt dan bijvoorbeeld aan een werkstuk terwijl ik ernaast zit en bezig ben met een onderzoek voor mijn opleiding. Als hij er niet zou zijn, dan zou ik me niet kunnen focussen op mijn studie. Hij stimuleert me echt om mijn droom na te jagen. Onze manier om met het gezin te ontspannen? We schuiven de tafel aan de kant en gaan flink dansen. Of een ijsje eten. Simpele dingen om te ontladen en van elkaar te genieten.  

Toekomstdromen

“Op dit moment ben ik nog bezig met mijn vrije minor over ervaringsdeskundigheid. Daarbij organiseer ik een studiemiddag voor studenten en medewerkers van Saxion. De datum is al bekend: op maandag 8 oktober 2018 staat de middag in het teken van workshops rondom dit thema. Mijn doel: studenten én medewerkers kennis laten maken met ervaringsdeskundigheid. Ik kan je nu al beloven dat het een inspirerend en verhelderend inkijkje geeft in de verschillende facetten van ervaringsdeskundigheid. Ik ben nog trouwens nog bezig met het werven van twee workshopleiders, dus mocht je iemand kennen…”

Gina is niet het type om stil te zitten. Want ondertussen is ze ook bezig met het schrijven van een boek over haar leven. “Met mijn verhaal hoop ik anderen te inspireren om de regie op het leven (terug) te krijgen. Op dit moment staat het schrijven van het boek wel even op een laag pitje, want ja: het leven als jonge, studerende moeder is toch wel druk!”

Uiteindelijk zou Gina graag in het onderwijs aan de slag willen als ervaringswerker. Ook zou ze ervoor willen zorgen dat studenten tijdens hun studie tools krijgen waardoor ze leren hoe ze later tijdens hun werk als hulpverlener methodes om met ervaringsverhalen te werken in kunnen zetten. “Dat lijkt me echt een droombaan!

Videoboodschap

Nieuwsgierig naar wat Gina verder nog te vertellen heeft? Check dan deze video!

Gerelateerde artikelen

Daan Vaneker (Fotografie: Thomas Busschers) Onderwijs

Bijzonder: Daan studeert niet bij Saxion, maar volgt toch de minor over schuldhulpverlening

10 februari 2025
Angie Edwards en Lisa Hazelaar-min.jpg Onderwijs

Bij Social Rebel kwam alles aan bod: drugs, loverboys, maar ook gelijke kansen en gender, vertellen Angie en Lisa

27 juni 2022
Docent Patricia van Asselt en studenten Lonneke Meijer en Marc Bos Onderwijs

‘Mensenrechten zijn een rode draad in het werk van de social worker’