Op Kerstavond vorig jaar werd Gijs, het driejarige zoontje van Saxion-medewerkster Malou Basse, met ernstige verschijnselen van Hersenvliesontsteking opgenomen in het ziekenhuis. Gijs had geluk. Hij overleefde de aanval en hield er geen restverschijnselen aan over. Dat het vaak anders loopt, deed Malou en haar man besluiten om in actie te komen.
Zondag 14 april staan ze aan de start bij de Marathon van Enschede om geld in te zamelen voor de landelijke voorlichtingscampagne van de Nederlandse Meningitis Stichting. Daar blijft het niet bij. Malou verbindt haar indrukwekkende ervaring ook aan twee onderwijsinitiatieven binnen Saxion.
‘Toen Gijs vlak voor Kerst klaagde over een zeer voetje en vrij snel daarna hoge koorts kreeg, was ik niet direct gealarmeerd, maar wel heel alert,’ vertelt Malou, die sinds drie jaar docent-onderzoeker is bij de Academie Gezondheidszorg (AGZ). ‘We hielden Gijs goed in de gaten, maar ik had toch een soort onderbuikgevoel dat er iets niet klopte. Zelf ben ik opgeleid als Verpleegkundige en onderzocht ik Gijs op nekstijfheid en luierpijn. Ook keek ik naar mogelijke niet-wegdrukbare rode vlekjes. Ondanks de hoge koorts, was daar geen sprake van. Toch verslechterde zijn situatie en kwamen die vlekken er een paar uur later wel. Zere ledematen kunnen ook een voorteken van Hersenvliesontsteking zijn. Ik haalde een doodziek kind uit bed en dacht: “Dit is faliekant fout”. Via de huisarts ging het daarna snel. Voor we het wisten, zaten we in het ziekenhuis, de plek waar ik zelf 10 jaar werkzaam was geweest, voordat ik voor het Verpleegkunde-onderwijs bij Saxion koos. De vertrouwde omgeving van Medisch Spectrum Twente maakte dat ik wist dat Gijs in goede handen was. Er werd dan ook snel en goed gehandeld.’
‘Ik haalde een doodziek kind uit bed en dacht: Dit is faliekant fout’
Gijs verkeerde inmiddels in een septische shock en werd opgehaald door een medisch team van het UMC Groningen. Daar werd zijn toestand op de intensive care gelukkig vrij snel stabiel, kon men de nodige onderzoeken doen en de juiste diagnose stellen. Het bleek inderdaad Hersenvliesontsteking te zijn. ‘Na drie dagen mocht Gijs terug naar het Medisch Spectrum Twente voor verdere behandeling en op Oudjaarsavond kwamen we als gezin samen weer thuis. Achter ons lag een week die we nog nauwelijks konden bevatten. Er brak een periode aan van terugkijken en verwerken.’
In gesprekken met familie en vrienden viel het Malou op dat iedereen dezelfde vragen stelde: “Waar moet ik bij mijn eigen kinderen op letten? Hoe wist je dat het meer was dan een onschuldig lijkende griep? Moet ik mijn kinderen extra laten inenten?”
Hersenvliesontsteking, ofwel Meningitis is iets dat ons allemaal kan overkomen. Toch lopen vooral kinderen van 0-4 jaar, jongvolwassenen van 14-20 jaar en 60-plussers extra risico. We dragen de bacterie allemaal bij ons, er zijn echter ziekteverwekkers voor nodig die hem actief maken. Dat gebeurt vooral bij mensen met een wat lagere weerstand.
Bij jonge kinderen en ouderen kunnen we ons daar misschien iets bij voorstellen, maar ook bij jongeren kan het verschijnsel zich voordoen. Saxion-studenten horen dus ook tot een risicogroep.
Malou: ‘Bij jonge kinderen en ouderen kunnen we ons daar misschien iets bij voorstellen, maar ook bij jongeren kan het verschijnsel zich voordoen. Saxion-studenten horen dus ook tot een risicogroep. Waarom sommige mensen wel en veel andere mensen niet ziek worden, is onbekend. Factoren als verminderde weerstand, roken en erfelijkheid spelen een rol, maar zijn niet doorslaggevend.
Aan het Rijksvaccinatieprogramma zijn sinds 2018 extra vaccinaties toegevoegd, omdat het aantal ziektegevallen de afgelopen jaren toeneemt. Er ontstaan nieuwe varianten op het virus en dat vraagt om ingrijpen. Gijs zat nog net niet bij die groep kinderen die nu breder ingeënt wordt. Risicogroepen, waaronder jongeren, krijgen nu met voorrang extra inentingen. Het is heftig, als je bedenkt dat je aan de verschijnselen kunt overlijden en dat 30 tot 40% van de kinderen blijvende schade kan overhouden. Denk daarbij aan gehoorproblemen, geheugen-, of gedragsproblemen, of zelfs amputatie van een lichaamsdeel.’
Malou en haar man beseften hoe veel geluk ze hadden gehad en kwamen in contact met de Nederlandse Meningitis Stichting, die extra financiële ondersteuning kon gebruiken bij het voorbereiden van een grote landelijke voorlichtingscampagne. ‘We besloten samen te gaan trainen voor een gesponsorde deelname aan de Marathon van Enschede. Ik loop de halve marathon en mijn man de deelafstand van 10 kilometer. Het trainen gaf ons een extra uitlaatklep om alle emoties te verwerken. Met een team van inmiddels 20 lopers, waaronder een Saxion-collega, gaan we op 14 april van start in shirts van Meningitis Stichting en hopen we zo veel mogelijk geld op te halen voor die voorlichtingscampagne.’
‘Het trainen gaf ons een extra uitlaatklep om alle emoties te verwerken’
Vanuit haar rol als docent-onderzoeker besloot Malou om half april ook een klinische les voor Verpleegkunde-studenten rond het thema te organiseren. ‘De aanmeldingen stromen al binnen,’ vertelt ze. ‘Als toekomstige professionals krijgen de studenten een uitgebreid college over de medische kant van de zaak. Dat verzorgt een collega. Van mij krijgen ze het verhaal vanuit mijn perspectief als ervaringsdeskundige.’
Uit Malou haar contacten met de landelijke stichting bleek tevens dat de risicogroep van jongeren van 14-20 het lastigst te bereiken is: ‘Jongeren maken hun eigen keuzes en vragen misschien om een andere benadering qua voorlichting. Tweedejaars studenten Verpleegkunde voeren nu een praktijkopdracht uit, waarin ze onderzoeken wat een goede aanpak is om jongeren te bereiken met voorlichting over het herkennen van hersenvliesontsteking en het belang van vaccineren. De stichting is blij dat er straks aanbevelingen liggen, ook om bij meer hogescholen aansluiting te vinden. Vanuit Saxion dragen we daar nu ook aan bij.’
‘De stichting is blij dat er straks aanbevelingen liggen, ook om bij meer hogescholen aansluiting te vinden. Vanuit Saxion dragen we daar nu ook aan bij’
Met Gijs is het helemaal goed gekomen. Hij is een vrolijk voetballende peuter. Het gezin gaat er na de marathon even tussenuit. Malou: ‘Eerder zouden we over zo’n extra vakantie nog wel een keer nadenken, maar nu kiezen we er bewust voor. Ook om deze heftige periode af te sluiten. Na onze ervaring hoe kwetsbaar het leven is, voelen we meer dan ooit dat we willen genieten van het leven. In juni trouwen mijn man en ik. Op deze dag vieren we de liefde en het leven samen met onze twee kinderen en de mensen die dichtbij ons staan, bewuster en dankbaarder dan ooit.’
Wil je Malou en haar man steunen tijdens de Marathon van Enschede om meer voorlichting over Meningitis mogelijk te maken? Lees meer en doneer je bijdrage via Doneeractie.
