Tes Diender maakte een documentaire over mantelzorg: 'Ik vind leuk om door te filmen een kijkje te nemen in iemand anders leven'

Hoi Tes, wil je jezelf voorstellen?

“Ik zit momenteel in mijn derde jaar van de studie Creative Business. Momenteel ben ik bezig met het Smart Solution Semester waarbij ik me bezig houd met animatie voor het basisonderwijs. Dit doe ik in een klein groepje met andere Creative Business studenten.”

Leuk! Je hebt een documentaire gemaakt van Pattrick. Wil daar meer over vertellen?

“Ik heb ervoor gekozen om hiervoor een vrije minor te doen. Bij REDUCATIONS Creative Academy heb ik de documentaire opleiding afgerond. Hier kwam ik in aanmerking met het maken van documentaires. Je leert hier om van begin tot eind een documentaire te maken.”

Waar komt je liefde voor documentaires vandaan?

“Ik vind het heel leuk om op deze manier een kijkje te nemen in iemand anders leven. Aandacht geven aan onderwerpen die niet direct af te lezen zijn, is wel heel bijzonder aan filmen. Daarbij vind ik het heel leuk om te filmen én te monteren. Filmen is een manier om bijzondere verhalen onder de aandacht te brengen.”

Jij hebt dus meerdere documentaires gemaakt, waaronder die van Pattrick?

“Ja, tijdens de opleiding moesten we drie korte documentaires maken. De eerste was een zelfportret en de tweede moest over iemands leven gaan. De laatste was een vrije documentaire. Die heb ik over Pattrick gemaakt.”

Hoe ben je in contact gekomen met Pattrick?

“In het eerste anderhalf jaar zat ik met Pattrick in dezelfde klas. We konden goed met elkaar opschieten. Maar door de verschillende specialisaties zaten we later niet meer bij elkaar in de klas. Een tijdje gelezen zag ik het artikel dat jij eerder over hem hebt geschreven. Ik werd gelijk nieuwsgierig naar zijn verhaal.”

Wist jij van zijn thuissituatie af?

“Ja, ik wist wel van zijn situatie af, maar niet op zo’n persoonlijke manier. Ik hielp hem af en toe wel met schoolopdrachten of bepaalde vakken zoals Nederlands. Maar ik wist niet alle details over zijn thuissituatie en zijn moeder.”

Wat voelde je toen je alles te weten kwam over zijn situatie?

“Ik vond het ergens ook wel erg dat ik er niet volledig van op de hoogte was. Ik vroeg me daarom wel af hoe hij ineens de moed had om het nu wél te delen. Ik kreeg het gevoel dat hij op zoek was naar meer begrip van anderen en dat hij zich meer gehoord wilde voelen.”

Hoe vond je het om een documentaire te maken over een mantelzorger?

“Nadat ik het artikel had gelezen, stuurde ik hem een bericht of hij een documentaire over wilde maken. Toen gaf hij aan dat hij daar interesse in had. We gingen een keertje afspreken en hebben toen over zijn thuissituatie gepraat. Op die manier kwam ik meer te weten over zijn situatie en kon ik eerst research doen om te kijken welke onderdelen ik moest meenemen in de documentaire.

Later ben ik drie keer de hele dag met hem mee geweest en gaan filmen met alles wat hij deed. Ik liep letterlijk hele dagen achter hem aan met een camera.”

Kreeg je ook nieuwe inzichten over Pattrick’s leven?

“Ik had van tevoren niet verwacht dat hij zoveel thuis was en in huis zoveel moest doen. Ik dacht eerst dat het de keuze van Pattrick was om vaker thuis te zijn, maar eigenlijk wil zijn moeder dat hij niet veel afspreekt en veel thuis is. Dat laat zien dat zijn moeder heel afhankelijk is van Pattrick.”

Je vertelde dat je ook meeging naar een mantelzorgbijeenkomst. Hoe ervoer je dat?

“Vanuit Saxion is er een mantelzorg bijeenkomst voor studenten. Daar ben ik ook mee naartoe geweest met Pattrick. Er waren niet heel veel studenten, omdat ze het toch wel heel lastig vinden om erover te praten. Maar het is echt een waardevolle bijeenkomst. Pattrick heeft er bijvoorbeeld heel veel aan. Hij vindt het heel fijn om het erover te hebben met anderen en dat er studenten zijn die hem begrijpen.”