Pattrick Bekkink leidt een dubbelleven: naast zijn eigen studentenleven is hij ook mantelzorger. Thuis leren lukt niet altijd even goed en buitenshuis zijn zorgt voor een schuldgevoel, omdat hij dan niet bij zijn moeder kan zijn, die zorg en aandacht nodig heeft. Hoe hij dit leven probeert te leiden, vertelt hij in het volgende interview.
Hoi Pattrick, kun je wat vertellen over jezelf?
“Ik ben 27 jaar en ik studeer Creative Business. Op dit moment heb ik een reparatiejaar van een half jaar, omdat ik achterloop met bepaalde vakken. Ik ben bezig om dit in te halen in dit half jaar.”
Hoe komt dat?
“Ik zal eerst een stukje vertellen over mijn verleden. Ik woon met mijn moeder en toen ik ongeveer 19 jaar was, merkte ik dat het achteruit ging met mijn moeder. Op dit moment is zij 67 jaar en gaat haar situatie er op achteruit. Ik ben haar jongste kind. Haar andere kinderen wonen in Indonesië, waardoor ik de enige ben die voor haar kan zorgen.”
Op welke manier moet jij zorgen voor je moeder?
“Het is vooral de ouderdom waar mijn moeder last van heeft. Ik merk dat het elke dag achteruit gaat. Ze kan geen huishouden meer doen, bijvoorbeeld. Het enige wat ze nog een beetje kan, is af en toe de was doen en koken. Het huishouden, de boodschappen en alle financiële zaken zijn mijn verantwoordelijkheid. Daarnaast moet ik haar overal naartoe brengen, omdat ze niet zelfstandig uit huis kan.”
Dat lijkt me een mega grote verantwoordelijkheid…
“Ja, dat is het ook. En eigenlijk besefte ik dat een lange tijd niet. Het is eigenlijk niet normaal wat voor verantwoordelijkheden ik moet dragen voor mijn moeder. Als mantelzorger heb ik een dubbelleven: ik heb mijn eigen leven en het leven van een mantelzorger.”
Heb je hier hulp voor gekregen?
“Op het mbo ben ik vaak naar een psycholoog geweest, die me hielp om mij mentaal te ondersteunen en te kijken hoe ik mijn school kon halen. Want ook toen ging het niet heel goed met mijn studie. Samen met de studentpsycholoog keken we naar de mogelijkheden en wat ik ervoor kon doen om mijn studie te behalen. Gelukkig heb ik uiteindelijk wel mijn mbo-diploma behaald.”
Ik denk niet dat mensen weten hoe mentaal vermoeiend het is om mantelzorger te zijn en een taboeleven te leiden. Daarom wil ik via dit interview meer begrip voor mantelzorgers creëren.
En hoe doe je dat momenteel met de studie?
“Het is lastig. Thuis leren is niet fijn, omdat ik mij dan niet goed kan focussen. En als ik op school zit, ben ik met mijn gedachtes thuis. 'Hoe zal het met haar gaan of zou ze wel gegeten hebben?', vraag ik me dan af. En wanneer ik thuiskom, moet ik altijd eerst even checken hoe het met haar gaat.”
Krijg je hulp of ondersteuning vanuit Saxion?
“Zeker. Ik ben ook bij de schoolpsycholoog geweest. Momenteel zit ik in een mantelzorgergroep. Dat is een groep waar we af en toe praten over het leven dat we allemaal hebben als mantelzorger. Het is fijn dat er in die groep mensen zijn die mij kunnen begrijpen. We snappen elkaar en dat is heel fijn.
Ik denk niet dat mensen weten hoe mentaal vermoeiend het is om mantelzorger te zijn en een taboeleven te leiden. Ook docenten begrijpen soms niet even goed hoeveel last het op je schouders is, als je naast je studie nog moet zorgen voor iemand. Daarom wil ik via dit interview meer begrip voor mantelzorgers creëren.”
Hoe zorg je voor jezelf in deze omstandigheden?
“Ik probeer veel te sporten, want door te sporten wordt het rustig in mijn hoofd. Als mijn moeder gaat slapen, heb ik het wel rustig. Dan ga ik bijvoorbeeld tv kijken of ga ik op zoek naar afleidingen. Het is alleen wel heel moeilijk om altijd alles goed te plannen, omdat ik veel rekening moet houden met de situatie van mijn moeder.”
Ik vind het heel respectvol dat je voor haar blijft zorgen. Heb je nooit het gevoel gehad dat het je te veel werd en je wilde stoppen met de zorg die je aan je moeder biedt?
“Nee, dat niet echt. Ik heb wel vaker gedacht dat ik het fijn zou vinden als ik hulp kon krijgen, bijvoorbeeld van familie of van een instantie. Toen ik een tijdje op mezelf woonde, kreeg ze wel zorghulp van de gemeente. Maar nu ik weer bij haar woon, heeft de gemeente alle hulp ingetrokken. 'Je zoon kan toch voor je zorgen', zeggen ze dan.”
Heb je tips voor studenten die in dezelfde situatie zitten?
“Wees niet bang om over je situatie te praten, want ik kan begrijpen dat je het niet aan de mensen in je omgeving wil vertellen. Probeer dit wel te doen, want hulp en begrip heb je wel nodig als mantelzorger. Zoek hulp bij je school en als je Saxion-student bent, kun je deelnemen aan onze groep met mantelzorgers”
Heb jij zorgtaken thuis? Check de mantelzorgregeling van Saxion!
Is er bij jou thuis iemand die langdurige zorg nodig heeft? Bij Saxion willen we je de ruimte geven die nodig is om je studie succesvol te kunnen volgen en tegelijkertijd je mantelzorgtaak te vervullen. Kijk daarom of je in aanmerking komt voor onze mantelzorgregeling of stuur een e-mail naar Mariska Ansink via m.s.ansink@saxion.nl.
