Eerste keer op mezelf en dan direct in Barcelona
Van mijn vertrouwde eettafel in Markelo naar een balkon tussen de palmbomen. Ik woon nu langer dan een maand in Barcelona én het is meteen mijn eerste keer op mezelf wonen. En eerlijk? Ik had daar van tevoren totaal niet over nagedacht. In mijn hoofd was het vooral: zon, zee, sangria. Niet: hoe draai je een wasje? Tot mijn moeder me op Schiphol nog snel een spoedcursus wassen gaf. Toen dacht ik pas: oké… dit is serieus. Maar tot nu toe? Ik vind het fantastisch.
Vrijheid in mijn eigen tempo
Het leukste aan op mezelf wonen is dat ik alles op mijn eigen manier en tijd kan doen. Geen rekening meer houden met mijn drukke gezin thuis (oké, nog een beetje met mijn huisgenoot), eten wat ik wil, sporten wanneer het uitkomt en niemand die vraagt hoe laat ik terug ben. Ons appartement voelt ook al echt als thuis. Alleen die tien trappen omhoog elke dag… die ga ik na dit halfjaar echt niet missen.
Van weiland naar stadsrumoer
De eerste nachten werd ik wakker met het gevoel: huh, waar ben ik? Het duurde even voordat ik besefte dat ik niet meer in Markelo was, maar in een stad vol leven. Een flinke overgang na jaren slapen naast een stil weiland.
Mijn kamer voelt steeds meer als míjn plek. Van mijn familie kreeg ik een fotolijst mee die ik nu vul met foto’s die ze opsturen. En mijn vriendinnen gaven me een sleutelhanger voor mijn eerste ‘eigen’ huissleutel. Dat voelde zó volwassen, haha.
Samenwonen & sociaal leven
Ik ben samen met een klasgenoot van Saxion vertrokken, en dat is echt een fijne middenweg tussen avontuur en houvast. We doen veel samen: koken, bijpraten, soms spontaan pizza halen. Maar we leven ook ons eigen leven. Juist die balans werkt goed: je hebt een vertrouwd gezicht om je heen, maar ook alle ruimte om je eigen vrienden en ritme te vinden. En gek genoeg… ik begin het zelfs lekker te vinden om af en toe helemaal alleen te zijn. Even een wandeling, een koffietje of gewoon op de bank. Dat soort momenten voelen hier extra speciaal.
Dingen die ik nu al heb geleerd
Wat ik leer van op mezelf wonen? Dat wc-papier niet vanzelf in de kast verschijnt. En dat mijn vader dus niet zomaar zeurde over lang douchen en lampen aan laten. Ik leer keuzes maken, plannen en zelf verantwoordelijkheid nemen.
Een life hack van mijn huisgenoot en mij: gekookt water drinken. Omdat je hier niet uit de kraan drinkt, koken we water en laten het afkoelen. Scheelt geld én het tillen van flessen water.
Ook ben ik me veel bewuster geworden van wat thuis normaal is en hier niet. Je waardeert je familie en vrienden extra, juist omdat je ze mist. En dat is eigenlijk best mooi.
Tips voor andere studenten
- Neem iets persoonlijks mee voor je kamer. Foto’s, een slinger, een knuffel. Het maakt zoveel verschil.
- Blijf praten als je even niet lekker in je vel zit. Bel iemand. Je hoeft niet alles alleen op te lossen.
- Maak een huishoudschema. Serieus. Scheelt discussies én stress.
- Zoek een koffietent waar je graag komt, het wordt gegarandeerd je tweede woonkamer.
- En misschien wel de belangrijkste: wees niet bang om dingen alleen te doen. Dit is jouw moment en je groeit juist van die kleine solo-avonturen.
Heb jij vragen over studeren in Barcelona, de business minor of hoe het is om hier te wonen? Mail me gerust via de redactie ([email protected]). Ik beantwoord ze graag in mijn volgende artikel. De volgende keer neem ik je mee in een nieuw hoofdstuk van mijn Barcelona-avontuur. Nieuw ritme, nieuwe inzichten, nieuwe verhalen.
Meer zien? Volg me op Instagram en TikTok voor een kijkje achter de schermen van mijn Spaanse studentenleven.
Con cariño,
Roos