Het uitzwaaien van een collegebestuurder

Het grote afscheid nemen van de collegevoorzitter begon woensdag met een Saxion (college)Tour in Deventer. Wim werd in zijn kantoor verrast door de Raad van Toezicht op het Ordentelijk Verloop van het afscheid van Wim Boomkamp, ofwel twee vrouwen in panterpakjes en een handvol Saxion directeuren in mijnwerkersoutfit. Het gezelschap nam de collegevoorzitter mee naar het theater in de hogeschool waar hij werd verrast met een volle zaal en werd onderworpen aan de indrukwekkende interviewtechnieken van NOS-nieuwslezer Dionne Stax in een Saxion Tour.

Wim (en aanwezigen) vertellen over een “licht traumatisch” maar memorabel teambuildingsuitje van de Saxion directeuren in de Ardennen, leermomenten van studenten (Wim: “Ik heb dankzij studenten anders leren denken. Ik heb geleerd hoe zij in de wereld staan”, de eerste sollicitatie bij Saxion in Deventer (waarvoor Wim werd afgewezen), de hbo-fraude in Deventer (“We kregen veel kritiek dat we openheid van zaken gaven, maar dat is ontzettend belangrijk geweest” en nog veel meer.

Ook de aanwezigen mochten vragen stellen. Monique wil graag weten wat Wim’s droombaan buiten het onderwijs zou zijn geweest. Wim: “Een baan – eender welke – in het buitenland. Het lijkt me nu namelijk geweldig om over de landsgrenzen andere culturen mee te maken, en daardoor leren te relativeren van je eigen land en cultuur”. Raimond vraagt naar een genant moment. Wim: “Waarvan ik echt kromme tenen kreeg is als er dingen misgingen.” Dionne: “Noem eens een voorbeeld.” Wim: “Bij de opening van het hogeschooljaar gingen er zaken mis, waarbij de techniek niet werkte.” Dionne: “Oh dat ken ik ook wel.”

Na de Saxion Tour wordt er in Deventer geluncht en gaat de collegevoorzitter van tafel naar tafel. De lunch wordt afgesloten met een afscheidsketting van mensen: in slalom worden denkbeeldige afscheidsknuffels/handjes uitgedeeld van de lunchtafels in de centrale hal naar de draaideur. Bij de draaideur krijgt de scheidend collegevoorzitter zijn jas en tas weer aangereikt en wordt hij gevraagd het gebouw in Deventer te verlaten…

Afscheid of welkom?

Enschede is een dag later aan de beurt. Hier maakt Wim een rondgang langs diverse academies en nemen studenten hem mee in de technische ontwikkelingen bij hun studie. Zo krijgt hij bij de Academie Gezondheidszorg en Academie Mens en Maatschappij een anamnese door studenten (uitslag: vooralsnog gezond), loopt hij met een rollator en mag hij op de ondernemerslocatie in het Ariënsplein de WIM | Wall of Champagne onthullen. Hij reikt daarbij twee flessen champagne uit aan startups die een bepaalde mijlpaal hebben behaald.

Directeur Andre Roos van het Saxion Centrum voor Ondernemerschap denkt trouwens dat het geen afscheid nemen is van de collegevoorzitter. “We gaan jou vast nog zien, vanuit jouw functies in de regio, meld je je vast nog aan bij de Kamer van Koophandel als zelfstandig ondernemer.” Wim: “Sterker nog, dat heb ik al gedaan”. “Naast mij staat een startende ondernemer dames en heren. Het is dus geen vaarwel maar een snel tot ziens.”

Na een rondje champagne gaat de tour bij Saxion Enschede verder in het hoofdgebouw waar mensen onder het genot van koek en zopie en oliebollen Wim een handje ter afscheid kunnen schudden.

Toespraak na toespraak

De laatste dag van de afscheidsweek staat in het teken van het formele afscheid. Een vol programma met toespraken van onder meer collegelid Trudy Vos van ROC van Twente, Deventer burgemeester Andries Heidema, collegevoorzitter Victor van der Chijs van de Universiteit Twente en Jon Hermans van de Saxion Raad van Toezicht.

Saxion-collegelid Ineke van Oldeniel roemt collegabestuurder Wim in haar toespraak om zijn talenten, waaronder zijn toewijding aan het onderwijs. “Zijn mantra ‘het gebeurt tussen student en de docent’ kan niemand zijn ontgaan… En het geroerd raken bij bijvoorbeeld de lectorale rede van Hilde de Vocht ‘zo mooi hoe die vrouw dit verwoord’ dat siert je.” Ook Thom de Graaf, voorzitter van de HBO-raad heeft niks dan lovende woorden voor Saxion’s scheidend collegevoorzitter: “De golven mogen stevig slaan, maar de rots is er… En alle discussies in de raad over de student en de toegankelijkheid van het onderwijs die onder druk kwam te staan door het verdwijnen van de studiefinanciering… ”

Koninklijk

Dan bestijgt ineens de burgervader van Oldenzaal, Theo Schouten, het podium. Verrassing! Wim Boomkamp krijgt voor al zijn maatschappelijke inzet op internationaal, nationaal en regionaal niveau een Koninklijke Onderscheiding. Hij wordt benoemd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau.

Het laatste woord is aan de scheidend collegevoorzitter zelf. Hij is dankbaar dat hij de kans kreeg om collegevoorzitter te zijn. “Dat Saxion voor de tweede keer op rij is geaccrediteerd is een mooi cadeau. Maar het mooiste is wat ik heb aangetroffen is dat Saxion een hogeschool is die steeds in ontwikkeling is… Het gaat uiteindelijk om de inhoud. Als baas moet je ook bij de inhoud staan. Ik voelde me oprecht betrokken. Ik zag de problemen, maar ook vooral de passie. Het kan je verder helpen, als instelling en als persoon, om je kwetsbaarheid te tonen… Ook moeten we lef tonen. We moeten van de traditionele wijze af. We denken nog te weinig vanuit de nieuwe generatie… Bedankt voor de feedback die ik kreeg en de passie die ik zag. Ik ga verder met mezelf te verbreden.”