Beperking beperkt topsport niet blijkt tijdens Studium Generale
In de sportwereld moet je hard werken om aan de top te komen, zeker als je te maken hebt met een beperking. Tijdens deze editie van Studium Generale Saxion spraken drie gastsprekers met het publiek over hoe je van een beperking je kracht maakt en op welke manier de moderne technologie hierbij van pas komt.
Als eerste krijgt wielrenster Alyda Norbruis het woord. De fysieke beperking waardoor een deel van haar lichaam niet altijd functioneert, heeft haar er niet van weerhouden om twee gouden medailles te behalen op het paralympisch kampioenschap in Rio de Janeiro. “Binnen twee jaar nadat ik met wielrennen in aanraking kwam, werd ik al gekwalificeerd voor de paralympische spelen in Londen,” vertelt ze. “Maar geen enkel boek kent geen passage van tegenslag. Kort voor de Spelen kreeg ik een blindedarmontsteking. Ik heb besloten toch naar Londen te gaan, om uiteindelijk met zilver terug te keren.”
“Het was toen wel even moeilijk om weer opnieuw te beginnen,” zegt ze. “Maar na vier jaar alles op alles te zetten voor goud in Rio, is het me gelukt. Mijn Rio-verhaal werd compleet gemaakt toen ik werd uitgenodigd als vlaggendrager.”
Blindelings vertrouwen
Haliegh Dolman was voormalig paralympisch tandempilote in het wielrennen. “Het is heel belangrijk dat de twee mensen op een tandem bij elkaar passen, zowel fysiek als mentaal,” legt ze uit. “Het kan niet zo zijn dat de ene persoon 80% geeft en de ander 20%, het is echt een samenspel van 50-50. Maar nog belangrijker is dat je blindelings op elkaar kan vertrouwen.”
Eerder heeft ze ook meegedaan aan de Olympische Spelen. “Er is wel degelijk een verschil,” zegt ze. “Wat ik mooi vind aan de paralympische sport, is de familiaire sfeer. We zijn geen concurrenten, maar we helpen elkaar juist.”
De grootste overwinning
Tenslotte is het de beurt aan Coen Vuijk, directeur van Motion Matters en materiaalman van rolstoel-topsporters. “Door het toepassen van high tech help ik sporters optimaal te functioneren. Bijvoorbeeld Jiske Griffioen, voormalig kampioen rolstoelstennis,” vertelt hij. “Dit was een hele uitdaging. In plaats van je te focussen op één aspect, heb je bij rolstoeltennis te maken met een aantal aspecten die allemaal even belangrijk zijn: ze willen zo hard mogelijk rijden, snel door de bocht en het moet ook nog een beetje stabiel zijn.”
Is er extra doorzettingsvermogen nodig om met een beperking toch aan de top te komen? “Ik ben al mijn hele leven een vechter,” zegt Aleida. “Het klinkt cliché, maar als je positief blijft kun je alles bereiken. Mijn grootste overwinning is geen medaillekleur, maar de overwinning op mezelf. Als ik mezelf en anderen kan laten inzien hoe we van onze onmacht onze kracht kunnen maken, ben ik een heel blij mens.”
Rolmodellen
Zijn rolmodellen als Haliegh en Alyda belangrijk voor anderen met een beperking? “Zeker,” vindt Coen. “Rolmodellen zijn nodig om mensen perspectief te bieden. Het kan heel functioneel zijn om te zien hoe mensen ondanks alle tegenslag toch nog alles op alles zetten om er wat van te maken, en dat er ondanks hun beperking nog heel veel mogelijk is. Je enige beperking ben je uiteindelijk zelf.”