De eerste 100 dagen van Inge Grimm: ‘Ik heb bewust voor Saxion gekozen, om er vol voor te gaan’

We spreken elkaar op een mooie herfstdag, waarop de laaghangende zon de skyline van Deventer in een gouden gloed zet, maar ook de koude najaarswind voelbaar is. Een overgangsperiode tussen twee seizoenen, waarmee toch ook een voorzichtig gevoel over symboliek gepaard lijkt te gaan. Want ook het gesprek met Inge Grimm zal zich focussen op wat moeilijk én mooi is aan deze periode waarin Saxion zich nu bevindt. Ze is er open en realistisch over, met een groot gevoel van betrokkenheid. Eerst blikken we terug op haar start bij onze hogeschool: “Ik kwam binnen in juni, toen iedereen in de eindsprint zat, richting de zomervakantie. Toen werd ik heel blij van wat ik zag. Ik dacht: ‘Ja dit is precies waarom ik voor deze kennisinstelling wil werken.’ Bij Saxion zie ik die prachtige focus op living technology: eerst de mens en dan de techniek, die daar weer van in dienst staat. Plus natuurlijk ook andere vakgebieden, zoals zorg en educatie. Ik zie zoveel gedreven professionals, die gaan voor mooi en goed onderwijs en onderzoek dat ertoe doet. Saxion is gedreven en buffelt door, concludeerde ik.”

Wereld van verschil

Na de zomer ging het in volle vaart verder, met de INTRO en de Opening van het Hogeschooljaar, memoreert ze. Ze vond het mooi om in haar nieuwe rol zoveel mee te krijgen van de INTRO. “Al die feestvierende studenten, op de drempel van een nieuwe studie, een nieuwe fase in hun leven. Het was zo sfeervol. In Enschede was ik bij het INTRO-feest in het Volkspark en in Deventer heb ik de nieuwe studenten ontmoet in de Deventer Schouwburg. Daar heb ik ook de ruimte genomen ze kort te spreken: ‘Geniet van je nieuwe studie, maar beloof me dat je ook aan de bel trekt als het moment aanbreekt waarop het tegenzit, of als je niet meer weet waar je het zoeken moet. Ga in gesprek met iemand uit je omgeving. Maar weet ons bij Saxion ook te vinden: een docent, een decaan of psycholoog. Het is helemaal niet erg om hulp te vragen.’ Ik hoop dat die boodschap ergens blijft hangen. Want zo’n hogeschool willen we ook zijn. In elk leven zit tegenslag, ook tijdens een studie kun je die ervaren. Je hoeft je niet stoerder voor te doen dan je bent. Soms kunnen een paar gesprekken een wereld van verschil maken.”

Eigenheid

Zelf maakte Inge inmiddels volop kennis met de verschillende vestigingen, afdelingen en lectoraten van Saxion. “Voor mij is het wennen dat we op drie plekken zitten, in Apeldoorn, Deventer en Enschede. Ik zie nadrukkelijk één hogeschool, maar ook dat elke vestiging zijn eigenheid heeft. Het liefst zou ik overal tegelijk willen zijn. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor de lectoraten, waarvan ik er nu enkele heb kunnen bezoeken. Ook daarvoor zou ik graag m’n agenda leegvegen, om alles in korte tijd te zien, iedereen te spreken. Ik moet er iets meer tijd voor nemen, ook om alle onderwijsteams te kunnen ontmoeten. Dat wil ik ontzettend graag. In gesprek gaan we zeker. Over wat goed gaat of beter kan. Ik houd van dat directe contact. Onze organisatie barst van de betrokken medewerkers, die ervoor gaan. Ze staan er dagelijks voor onze studenten. Ook de collega’s van bijvoorbeeld de Dienst Onderwijs en Student Support en de Dienst Marketing en Communicatie, die zoveel energie in die geslaagde INTRO hebben gestoken. Samen met alle collega’s laten zij zien: ‘Hier staan wij voor, dit is Saxion.’ Dat vind ik knap, ondanks de complexe tijd waarin we leven: de bezuinigingen op het hoger onderwijs, de maatschappelijke onrust. Daar heb ik groot respect voor.”

Verbinding

Wat die complexe tijd betreft: de maatschappelijke context waarin Saxion als hogeschool opereert is wezenlijk anders dan een jaar of vijf jaar geleden, stelt Inge. “Saxion is een gemeenschap op zich, maar daarmee ook een afspiegeling van de maatschappij, in al z’n verscheidenheid. Wat buiten de muren van onze hogeschool gebeurt, aan discussie en debat, vindt ook zijn weg naar de werkvloer en in de les. Zoiets is ook goed, want ik ben van de dialoog. Er mag hier ruimte zijn voor verschillende perspectieven, zoals we dat ook zagen tijdens de Opening van ons Hogeschooljaar. Die organiseerden we dit jaar samen met de Universiteit Twente, vanwege 700 jaar Enschede. Tegelijkertijd realiseer ik me ook dat ik het in mijn rol als voorzitter niet iedereen naar de zin kan maken. Maar ruimte voor gesprek en het uitwisselen van ideeën is en blijft er altijd. En ik weet wat deze tijd vraagt van docenten die voor de klas staan, van mensen in teams die ook het gesprek met elkaar aangaan. Het is belangrijk om respectvol in verbinding te blijven, en daarbij ook een gezamenlijke focus te houden op de inhoud die ons als hogeschool bindt: ons waardevolle onderzoek en goede onderwijs.”

Moeilijke boodschap

Bezuinigingen. Het woord viel al. En nu opnieuw, bij de vraag wat Inge persoonlijk heeft geraakt tijdens haar eerste maanden bij Saxion: “Wat me natuurlijk raakt is dat Saxion stevig moet bezuinigen. Het hoger onderwijs wordt dubbel geraakt: de studentenaantallen lopen terug, net als de landelijke bekostiging. Dat heeft landelijk stevige consequenties en dus ook voor Saxion. Aan het begin van dit studiejaar moest daarover een moeilijke boodschap gedeeld worden. Dat tijdelijke contracten niet kunnen worden omgezet naar een vaste aanstelling. Het geldt ook voor mensen die hier dagelijks de mouwen opstropen en zich de afgelopen tijd volop voor onze hogeschool hebben ingezet. Ik heb een aantal van hen gesproken en dat raakt me natuurlijk. Dit soort ontwikkelingen wil je liever voorkomen. En ook al begrijp je als medewerker misschien inhoudelijk wel waarom het nodig is, uiteindelijk wil elk mens regie houden op z’n leven en loopbaan. Zo’n boodschap zorgt ervoor dat je die regie even kwijt bent en de bakens moet verzetten. Dat je denkt: wat nu? Die impact begrijp ik heel goed.”

Slagkracht

Volgens Inge is de onlangs aangekondigde aanpassing van de organisatiestructuur, waarbij academies en diensten worden samengevoegd tot grotere eenheden, nodig. Saxion staat regionaal, nationaal en op een aantal specifieke gebieden internationaal goed op de kaart. Er zijn sterke externe samenwerkingsverbanden rond onderwijs en onderzoek. Dat vraagt om aanpassingen op de interne organisatie, zegt Inge: “We moeten naar een compacter organisatiemodel, om onze slagkracht voor de toekomst te behouden. Ik vind het in mijn eigen voorzitterschap vrij vroeg om deze knopen door te moeten hakken, maar deze ontwikkeling past nu en ik sta er dan ook inhoudelijk achter dat dit nu nodig is. Dus die verantwoordelijkheid nemen we als College van Bestuur en ik, in mijn rol, ook. Natuurlijk met inachtneming van alle stappen die nodig zijn in dit proces, dat tegelijkertijd om enorme zorgvuldigheid vraagt. Maar het is ook belangrijk dat er duidelijkheid komt. Ik begrijp de bezorgdheid ook ontzettend goed. Duidelijkheid brengt rust en hernieuwde focus op toponderwijs en toponderzoek. Beide zaken zijn hier bij Saxion goed verbonden. Om dat te bestendigen en versterken, moeten we echt als organisatie toe naar die grotere eenheden, met elk een goede interne ondersteuning. Zo blijft Saxion die sterke hogeschool, of liever gezegd de kennisinstelling, die we voor onze regio's zijn. En zeker ook daarbuiten.”

Cyberveiligheid

Natuurlijk hebben de bezuinigingen de komende periode prioriteit, maar volgens Inge is het ook van belang om nog nadrukkelijker aandacht te vragen voor de “prachtige lijnen die er tussen Saxion en de buitenwereld liggen,” zoals ze het omschrijft. Die gaan veel verder dan de rol die Saxion regionaal en landelijk speelt, in onderwijs- en onderzoeksprojecten. “Tot in Vietnam hebben we een indrukwekkend trackrecord met ons onderzoek. Als ik dichter bij huis kijk, bijvoorbeeld in Apeldoorn, dan zie ik ook wat we daar met partners hebben neergezet. Bijvoorbeeld als het gaat om het Centrum voor Veiligheid en Digitalisering en het daaraan verbonden relevante onderzoek op het gebied van Cyberveiligheid, door onze lector Remco Spithoven. Onze ambities in Apeldoorn vragen om realisme, maar dat betekent nog steeds dat we daar de komende jaren vooruit willen, met onderwijs en onderzoek. Met de juiste focus kunnen we ook daar een mooie kwalitatieve groei doormaken.”

Kritisch en trots

Het was een drukke en intensieve start, concludeert Inge. “Maar het is ook waar ik me aan wil verbinden, mijn best voor wil doen. Het is mijn eigen keus geweest om er hier bij Saxion de schouders onder te komen zetten. Dat houdt in dat ik de mooie en moeilijke kanten wil zien. Als hogeschool hebben we een hele sterke positie. Het is nu belangrijk dat we moeilijke beslissingen niet uit de weg gaan, om die positie voor de toekomst te waarborgen en verder samen uit te bouwen. Laten we het goede behouden en bestendigen, maar ook verder bouwen aan de toekomst van Saxion. Dat zijn we verplicht aan onze studenten, medewerkers en natuurlijk alle partners waarmee mee samenwerken. De Saxion-boodschap luidt immers: Uniek, dat word je samen.”

Inge vindt het belangrijk om focus te houden en trots te blijven op wat we hebben bereikt, zo benadrukt ze aan het eind van ons gesprek. “We maken het bij Saxion met iedereen elke dag mogelijk. Met onderwijs, onderzoek en – niet te vergeten – alle collega's in de ondersteuning. Ik voel de trots zelfs als ik hier door de gangen loop. Voor de studenten, voor hén doen we het en ik hoop dat zij kritisch én trots blijven op Saxion. En dat ze zich de komende jaren ontzettend welkom blijven voelen om hier een stap naar hun toekomst te zetten.” 

Fotografie: Thomas Busschers - Dienst Marketing Communicatie