WhatsApp Image 2019-05-17 at 13.35.47.jpeg
Studentenleven

Glenn is reservist en mag niet altijd praten over zijn werk

Tom Wassink
Tom Wassink Leestijd Minuten

De één gaat vakkenvullen, de ander in een callcenter werken. Commercieel Economie-student Glenn Snel heeft echter wel een héél bijzondere bijbaan: hij is reservist bij de Koninklijke Landmacht. In een monoloog vertelt hij over mensen aanhouden, anti-terreurtrainingen en iets betekenen voor je land.

“Reservist zijn betekent dat je naast je studie of werk gemiddeld één dag per week actief bent voor defensie. Je bent parttime militair. Je hebt een aantal vaste oefenmomenten en die staan voor het hele jaar vast. Daarnaast heb je op oproepbasis verschillende inzetten door heel Nederland. Als er wat gebeurt, dan gaat er via de mail en de app een oproep uit: wie kan er wat doen? Ook bij de dodenherdenking, bijvoorbeeld. Er zijn maar een bepaald aantal plekken beschikbaar. Degene die op tijd reageert, die kan komen. Te laat is te laat. 

We zijn echter geen first responders. Het is niet: we hebben iemand op het oog, dit is het adres, wie wil eropaf? Dat is echt voor de politie of de anti-terreureenheden. We houden ons voornamelijk bezig met het bewaken en beveiligen van militaire objecten op Nederlands grondgebied. Wat we laatst bijvoorbeeld hebben gedaan is in de haven van IJmuiden vrachtwagens controleren of er geen vluchtelingen of verboden middelen in zaten.

Een jaar van tevoren krijg je een rooster doorgemaild met alle oefenmomenten van dat jaar. Dan zie je welke dag je waar moet zijn om te trainen: patrouille, militaire EHBO, schieten op de schietbaan of in de simulator. Dat soort dingen. Er zitten best veel studenten bij defensie, vooral bij mij in het peloton. Wat je vaak ziet is dat die studenten na hun studie doorstromen naar de KMA (Koninklijke Militaire Academie, red.), de marechaussee of de politie.

Je betekent iets meer voor Nederland en mocht er iets gebeuren, kun je je steentje bijdragen om andere mensen te beschermen.

Glenn Snel, student Commerciële Economie en reservist bij de landmacht

Landmacht of studeren?

Het leek me altijd al leuk om voor defensie te werken en ik dacht na m’n mbo het leger in te gaan, maar mijn ouders wilden dat ik ging studeren. Op zich een wijze keuze: met een hbo-opleiding kom je natuurlijk veel verder. En defensie is heel leuk, maar het is een wereld op zich. Uiteindelijk wil ik wel door bij de landmacht, dus heb ik gekozen voor een hbo-studie. Dan kan ik daarna door bij defensie, op een hoger niveau. Mijn ouders hebben me altijd geadviseerd om zo hoog mogelijk te studeren. Dan heb je een goede basis, wat er ook gebeurt. Mijn vader heeft veel vrienden die in het leger hebben gezeten. Als je daar met je middelbareschooldiploma naartoe gaat, kom je er ook vaak met een middelbareschooldiploma weer uit. Daarmee kom je in de civiele maatschappij niet zo ver. Wat dat betreft vond ik het wel slim om te gaan studeren.

Ik zat er wel aan te denken om beroepsmilitair te worden. Daarvoor heb ik de keuringen gedaan en op zich was het allemaal goed, totdat ze bij mijn ogen aankwamen. Daar zagen ze een kleine afwijking en dus mocht ik geen gevechtseenheid in. Je mag dan wel naar logistiek of andere dingen doen, maar dat trok mij niet echt. Toen ik aangaf dat mijn tweede keus een hbo-studie was, werd mij een baan als reservist aangeboden. Zodoende ben ik er een beetje ingerold. 

Uiteindelijk ben ik twee jaar geleden, tegelijk met mijn studie Commerciële Economie, begonnen en ik vind het hartstikke leuk. Wat me vooral zo trekt is het samenwerken: je doet alles in groepsverband. En je betekent iets meer voor Nederland, voor de maatschappij, voor je omgeving. Mocht er iets gebeuren, kun je je steentje bijdragen om andere mensen te beschermen. Daarnaast doe je gewoon leuke dingen: je mag schieten, gaat op bivak en doet mee aan grote oefeningen. Dat trekt me wel. Ik houd zelf veel van sporten en bezig zijn. Dat zijn zeker aspecten die het mooi maken.

Als je buiten de kazerne in militair tenue loopt, ben je als het ware een doelwit geworden. Dat maakt het soms wel spannend.

Glenn Snel, student Commerciële Economie en reservist bij de landmacht

Adrenaline

Door de toenemende dreiging gaat de training steeds meer de kant op van anti-terreur. Die transitie verloopt rustig, maar als je daarvoor wordt ingezet, mag je daar niet over praten. Als je buiten de kazerne in militair tenue loopt, ben je als het ware een doelwit geworden. Dat maakt het soms wel spannend.

Het spannendste wat ik gedaan heb en waar ik wél over mag praten, was de beveiliging van kamp Heumensoord. Dat is waar alle militairen slapen als ze meelopen met de vierdaagse in Nijmegen. Het is een heel groot kamp in een bos. Die mochten wij beveiligen en dat vond ik heel indrukwekkend: al die militairen kwamen zingend door de poort heen. Vol moed gingen ze 's ochtends naar buiten en kwamen ze aan het einde van de dag weer terug. Volgend jaar wil ik zelf ook meelopen.

Het spannende zat ‘m ook in de dreiging: alle militairen sliepen daar, dus dan moet je er wel voor zorgen dat niemand het terrein op komt. Zo nu en dan had je een grapjas die dacht: laat ik eens over het hek heen klimmen. Dan moest ik ‘m aanhouden, dat is wel een paar keer gebeurd. Dan moet je streng kunnen optreden, maar dat lukt wel. Het is heel anders als je dat pak aan hebt, een baret draagt en een geweer in je handen houdt. Dan reageer je heel anders op bepaalde zaken. 

In het begin vond ik het heel stoer en kreeg ik een opgewekt gevoel als ik het pak aan deed. Of voelde ik de adrenaline als ik dat geweer in m’n handen had en andere mensen voorbij kwamen lopen. Inmiddels is het normaal geworden, het is mijn werk. Ik ben zeker trots op wat ik doe. Het is echt heel anders dan vakkenvullen of in een callcenter werken: veel uitdagender. Je leert veel over samenwerken, discipline, respect, netheid en orde. Allemaal vaardigheden die later in de civiele maatschappij goed van pas komen.

Officier worden

Deze baan combineren met m’n studie lukt aardig goed. Zeker als je een beetje kunt plannen. In het begin had ik wel een verplichte opleidingsperiode van twee weken op de kazerne. Dat viel net in de eerste tentamenweek, dus dat was een vervelend moment. Toen heb ik alles herkanst. Uiteindelijk ben ik nu goed bij en hoef ik slechts één toets te doen uit het eerste jaar. Mijn medestudenten weten van m’n situatie en vinden het allemaal leuk en stoer. Soms deel je natuurlijk wat op social media. Daar krijg ik altijd positieve reacties op.

Mijn ambitie is om na mijn studie door te stromen naar een officiersfunctie. Dan stuur je de eenheden aan. Daarvoor moet ik op de KMA een twee jaar durende opleiding volgen. Dat wil ik dan een jaar of vier of acht doen. De gemiddelde termijn waarvoor je tekent is normaal gesproken vier jaar, maar als je moet stoppen om wat voor reden dan ook, kan dat gewoon. Daarna wil ik de civiele maatschappij in. Mijn vader heeft een eigen bedrijf in kartonnage en ik zie mezelf dat wel overnemen. Dat juicht mijn vader uiteraard toe. 

Maar als ik moest kiezen tussen die twee dingen, is de keuze snel gemaakt en kies ik voor het avontuur: officier worden. Echt eropuit gaan. Wat doen, in plaats van hele dagen achter mijn bureau zitten. Dat trekt mij toch het meest. En ik kan het echt íedere student aanraden."

Tom Wassink

Tom Wassink

Met een journalistieke én een marketingachtergrond is Tom Wassink als online redacteur bij de Dienst Marketing en Communicatie altijd op zoek naar een verhaal. In zijn vrije tijd houdt hij zich, zowel binnen als buiten de lijnen, vooral bezig met sport en dan in het bijzonder met voetbal.

Gerelateerde artikelen

Guus Hesselink Business

Duurzaamheid, natuur en rust staan centraal bij de ondernemingen van Guus

04 oktober 2023
Koen met de FD Gazellen Award Onderwijs

Alumnus Koen behoort tot de vijftig snelst groeiende bedrijven van Nederland: ‘Blijkbaar doe ik iets goed’

19 januari 2023
Trojaans paard van bloemen bij corso Organisatie

Uniek lanceringsevenement Sint Jansklooster: Corso Rond