Praktijkgericht onderzoek van hogescholen is nog relatief onbekend én het is een andere tak van sport

Het e-Magazine illustreert hoe we in onze samenleving elke dag profiteren van de kennis en oplossingen die hogescholen en hun samenwerkingspartners voortbrengen. Dat verhaal verdient nog veel meer aandacht, vindt ook Ragini Fit. Zij was betrokken bij de samenstelling van het magazine.

Dag Ragini, hoe ben je betrokken geraakt bij deze publicatie over praktijkgericht onderzoek bij hogescholen?

“Ik ben communitymanager bij het programma ‘HvA in de Stad’ van de Hogeschool van Amsterdam. Vanuit die rol verbind ik onderwijs en onderzoek aan vraagstukken van de stad. In mijn vorige functie was ik adviseur onderzoekscommunicatie en ben ik in tien jaar meegegroeid van de eerste paar lectoraten bij de HvA, met onderzoekers in lange gangen achter gesloten deuren, naar wat hogescholen nu zijn: kennisinstelling waarin onderwijs en onderzoek samen het primaire proces vormen. Onderzoekscommunicatie is, met de behoefte aan de verantwoording van de onderzoeksgelden, het creëren van impact op de praktijk en de netwerkstuctuur van onze organisaties en samenleving, super belangrijk geworden. Alles draait om de vraag: wat is het verhaal?”

Met een aantal samenwerkingspartners organiseerden jullie een workshop over de waarde van praktijkgericht onderzoek. Wie waren de initiatiefnemers en voor wie was die workshop bedoeld?

“Het initiatief voor de workshop kwam van het netwerk Onderzoekscommunicatie Hogescholen. Vier communicatieprofessionals van Hogeschool Windesheim, Hanzehogeschool Groningen, Nationaal Regieorgaan Praktijkgericht Onderzoek SIA en de Hogeschool van Amsterdam reageerden samen op de call van de Vakconferentie Wetenschapscommunicatie, die op 20 april plaats zou vinden in Naturalis Leiden. Het thema was ‘Bias en blinde vlekken in de wetenschap’. Wetenschapscommunicatie en het stimuleren daarvan is vooral gericht op universiteiten, het fundamentele wetenschappelijk onderzoek en het ‘grote publiek’. Praktijkgericht onderzoek van hogescholen is nog relatief onbekend én het is een andere tak van sport. Wij hebben als samenwerkende hogescholen de link gelegd naar de relatieve blinde vlek bij journalisten en programmamakers voor praktijkgericht onderzoek. No offence naar al die journalisten die al wél de weg weten naar de hogescholen. De voorbeelden daarvan vind je in onze publicatie. Maar in de workshop wilden we ze laten meedenken hoe hogescholen nog beter de brug kunnen slaan naar journalisten en programmamakers.”

De workshop stond in de steigers, toen de coronacrisis uitbrak…

“Ja. We kregen de vraag of de workshop online gegeven kon worden. Maar de focus van de online conferentie lag logischerwijs inmiddels meer op de impact van corona. Zelf werden we ook overgenomen door de waan van de dag. De meesten van ons hebben een rol als adviseur corporate communicatie of woordvoerder. Het was sowieso al ons plan om de verhalen te delen met deze publicatie. We hebben de workshop laten vervallen en deze publicatie uitgegeven. Het is een uitgave van het Nationaal Regieorgaan Praktijkgericht Onderzoek SIA en de Vereniging Hogescholen (VH). Er zijn 37 hogescholen bij betrokken, waaronder Saxion. Het magazine vindt nu zijn weg naar journalisten, programmamakers en samenwerkingspartners van hogescholen. Onderzoekers kunnen de publicatie ook gebruiken om hun mogelijke financiers en samenwerkingspartners een beeld te geven van de waarde, de aard en de diversiteit van praktijkgericht onderzoek bij hogescholen.”

In het magazine lezen we zeventien verhalen over praktijkgericht onderzoek dat bij Nederlandse hogescholen plaatsvindt. Saxion vertelt over het onderzoeksproject NEXT LEVEL van het lectoraat Mechatronics: een autonome drone voor noodhulp. Waarom is het zo belangrijk dat hogescholen hun voorbeelden van praktijkgericht onderzoek gezamenlijk delen?

“Praktijkgericht onderzoek heeft altijd een praktijkvraag als uitgangspunt en lost vraagstukken ook altijd op in samenwerking met die praktijk. Dit maakt de onderzoekers tot experts die alles weten van de lastige verandervragen van deze tijd. Het maakt ze ook tot de experts die daar graag hun kennis over delen. Het delen van deze voorbeelden is vooral belangrijk om het verhaal en de bijzondere aanpak van praktijkgericht onderzoek ‘normaal’ te maken. Lastige en urgente vraagstukken los je niet op met veel geld, een opdrachtgever en een groep onderzoekers. Je gaat met álle doelgroepen aan de slag en leert tijdens het proces wat werkt en wat niet werkt. Wat wel werkt, onderbouw je met theorie en deel je in andere situaties. Wat niet werkt, laat je gaan. Dat is ook wat Kate Raworth, professor of practice van de Hogeschool van Amsterdam, zegt: ‘Practice first, theorise later.’ En dat doe je met elkaar. The journey is the destination.”