Lerato (23) deed onderzoek naar de woonbehoefte op Texel: ‘Tegen iedereen die zo’n kans krijgt zou ik zeggen: doen!’
Overdag werken en in de vrije tijd genieten van het leven op Texel. Studente Bouwtechnische Bedrijfskunde Lerato van der Lugt (23) bracht de zomer van 2021 door op het Waddeneiland, waar ze in opdracht van woningcoöperatie Stichting Woontij onderzoek deed naar de woonbehoefte op Texel. Met veel plezier kijkt ze terug op de werkvakantie. “Ik ben uit mijn bubbel gestapt en heb mijn horizon verbreed. Ik kan het iedereen aanraden.”
Brainstormsessies in het zand, per voet of met de auto het eiland ontdekken, een bezoek aan de vuurtoren bij De Cocksdorp, cocktails drinken met huisgenoten; het klinkt als het goede leven. Lerato mocht er afgelopen zomer aan proeven. Texel was voor de student Bouwtechnische Bedrijfskunde onbekend, maar inmiddels heeft het Waddeneiland geen geheimen meer voor haar. “Ik was nog nooit op Texel geweest, maar in de drie weken dat ik er zat hebben we veel van het eiland kunnen ontdekken. Ik kwam er om onderzoek te doen voor Woontij, maar het voelde echt als een vakantie.”
Het waddenavontuur begon voor Lerato met een oproep op LinkedIn. Een bericht van Woontij verscheen in het nieuwsoverzicht van haar Studieloopbaanbegeleider Marthe Wassink. De coöperatie zocht hbo- en wo-studenten voor vakantiewerk met inhoud: een onderzoek naar de woonbehoefte op Texel. Wassink tagde Lerato, die direct enthousiast was. “Het leek me een mooie uitdaging. Ik wilde me graag verdiepen in die woonbehoefte. Soms zie je dat er gewoon woningen worden neergezet, zonder dat duidelijk is naar welk type woning er echt vraag is. Daarnaast sprak het sociale aspect in deze opdracht me aan: het in gesprek gaan met huurders, maar ook hoe het contact tussen de coöperatie en huurders verloopt.”
Vragenlijsten
Samen met een student van de TU Delft en twee studenten van Van Hall Larenstein in Velp werd Lerato uitgenodigd om naar Texel te komen. “De eerste dag was het een beetje wennen, omdat we niet precies wisten wat we moesten verwachten. Dat werd daarna al snel duidelijk. Er is woningnood op Texel, er is weinig ruimte om huizen bij te bouwen. Daarnaast is er weinig doorstroming, er is een lange wachtlijst voor sociale huurwoningen. Woontij wilde weten wat er speelde onder huurders en woningzoekenden. De coöperatie had daarom twee vragenlijsten opgesteld. Met die vragenlijsten zijn we bij mensen langs de deur gegaan.”
Waar de andere studenten soms moeite hadden om medewerking te krijgen, ging het bij Lerato vrij soepel. De mensen stelden hun huis voor haar open en gingen graag met haar in gesprek. “De mensen hadden de vragenlijst al thuisgestuurd gekregen. Als ze deze nog niet hadden ingevuld, probeerden wij de vragenlijst met ze af te nemen. Ik gaf direct aan dat ze zich niet verplicht moesten voelen om mee te werken. Misschien dat dat geholpen heeft, want de meeste mensen gingen graag het gesprek aan. Ik heb veel uit die gesprekken gehaald. Zo schrok ik ervan hoe geïsoleerd sommige allochtone gezinnen door de taalbarrière leefden. Maar ook was ik verbaasd dat deze mensen met zo weinig genoegen konden nemen. Ze vroegen om minimale dingen, bijvoorbeeld een keuken die goed werkt. Voor mij is het duidelijk geworden dat het contact tussen huurders en een coöperatie van cruciaal belang kan zijn. Door dat persoonlijke contact kunnen langdurige problemen voorkomen worden.”
Nadat alle vragenlijsten waren ingevuld, hebben de studenten de verzamelde data geanalyseerd. Dat ging niet altijd even makkelijk. Daarom werd er soms afleiding gezocht op het strand, voor brainstormsessies met de voeten in het zand. “We liepen op een bepaald moment vast, wisten niet precies hoe we de woonbehoefte naar Woontij moesten vertalen om het probleem op te lossen. Daarop zijn we naar het strand te gaan om daar verder te denken. Of dat geholpen heeft? Ja en nee. Op het strand kwamen wel een paar ideeën naar boven, maar de concentratie was weg. Het was vooral het hoofd leegmaken en nieuwe energie tanken.”
Studentenleven
De studenten hebben hun uiteindelijke bevindingen en aanbevelingen gedeeld met Woontij. Deze zijn meegenomen in een lijvig rapport. Daarmee zat het project erop voor Lerato en haar tijdelijke collega’s. Een periode van drie weken die in het teken stonden van het onderzoek, maar vooral ook van het opdoen van levenservaring en het genieten van alles wat Texel te bieden heeft. “Voor dat laatste heeft Woontij wel gezorgd. Zij hadden een accommodatie voor ons geregeld, een soort studentenoord waar ook PhD-studenten aan een onderzoek werkten. Dat was heel gezellig. We hebben samen activiteiten ondernomen, samen gegeten en ook een paar feestjes gevierd. Echt het studentenleven. Als we tijd hadden waren we daarnaast vaak op het strand te vinden. We trokken de hele dag met elkaar op, waardoor we in korte tijd een band met elkaar opbouwden.”
Voor Saxion leverde het onderzoek haar niets op. Geen studiepunten of vrijstellingen. Maar dat was voor Lerato ook geen moment de insteek. “Nee, ik ben er puur voor mijn eigen ervaring naartoe gegaan. Ik ben echt uit mijn bubbel gestapt. Wat het mij gebracht heef? Ik denk mensenkennis, door de manier waarop mensen hun huis voor mij open hebben gesteld en de gesprekken die ik met ze heb gehad. Dat vond ik heel leuk om te doen. Tegen iedereen die zo’n kans krijgt zou ik zeggen: doen! Verbreed je horizon en ga de uitdaging aan.”