Denise studeerde Fysiotherapie en is dierenfysiotherapeut: ‘Het voelt als een samenwerking tussen mij en het dier’

Toch geen dierenarts 

Wanneer Denise in het verleden de vraag kreeg wat ze wilde worden, was haar antwoord steevast "dierenarts". “Op de middelbare school had ik daarom ook Natuurkunde en Wiskunde B gekozen. Ik wist heel zeker dat ik dat wilde.” Toch sloeg Denise een ander pad in. “Ik ging naar een open dag met als doel om even te kijken waar ik terecht zou komen. Eenmaal daar besefte ik dat het niet helemaal bij me paste.” Denise oriënteerde zich opnieuw. “Ik wilde wel heel graag iets met dieren doen, maar vond vooral het bewegingsapparaat van dieren heel interessant. Op het internet vond ik dierenfysiotherapie. Ik ben me gaan inlezen en dat was precies wat wel bij me past.” 

Humane fysiotherapie 

Vervolgens bezocht Denise de open dag van de opleiding Fysiotherapie en daar voelde ze gelijk dat ze op haar plek zat. “Ik ben die opleiding al begonnen met het idee dat ik uiteindelijk dierenfysiotherapeut wilde worden.” Toch vond ze de opleiding erg leuk en ook de humane fysiotherapie trok haar aan. “Ik heb zelfs nog getwijfeld om toch te de master kinderfysiotherapie te doen.” Tijdens haar studie liep ze ook stage in praktijken waar enkel mensen als patiënt komen. “De stages vond ik het minst leuk, maar de theorie over het menselijk lichaam vond ik heel interessant. Mijn stage in Australië vond ik heel gaaf en ook mijn stage bij het Roessingh was heel leuk, maar die kwam helaas vroegtijdig ten einde door corona.”

Eigen bedrijf opzetten 

Na de opleiding Fysiotherapie bij Saxion ging Denise de vakopleiding tot dierenfysiotherapeut volgen. Tijdens die opleiding werkte Denise bij een praktijk waar mensen en dieren konden revalideren. “Dat was echt een unieke kans. Ik zat deze periode alleen niet goed in mijn vel en heb daardoor niet kunnen werken zoals ik dat graag zou willen. Er was daar een fijne sfeer en er waren fijne collega’s waardoor ik me gesteund voelde, maar het lukte niet.” Daarom besloot Denise niet bij een praktijk te gaan werken, maar haar eigen praktijk te starten. Drie maanden geleden is ze officieel begonnen. “Momenteel ben ik bezig met allemaal nieuwe dingen die horen bij het ondernemen. Ik vind het superleuk om alle zelf te doen. Van administratie, PR tot het bouwen van de website.” Ze heeft al wat patiënten en ondertussen is ze bezig met opstarten. “Op deze manier kan ik zelf bepalen hoeveel tijd ik voor iets neem.” 

Mensen en dieren 

Volgens Denise verschilt de reguliere fysiotherapie niet zo veel van de dierenfysiotherapie. “Je het dezelfde aanpak. Het grote verschil is dat dieren niet kunnen praten. Daarom zijn observatie, non-verbale communicatie en fysiotherapeutische skills extra belangrijk. Een consult begint met een vraaggesprek, dan kijk je hoe het dier staat. Daarna ga ik het dier helemaal bevoelen. Dat is bij dieren extra belangrijk omdat ze je niks kunnen vertellen. Ook bekijk ik hoe ze bewegen en daarna ga ik nog een keer alles voelen en gerichte onderzoeken doen. Dieren kunnen niet praten, maar wel communiceren.” Dat dieren niet kunnen praten lijkt misschien onhandig, maar dat is volgens Denise juist het leuke aan haar vak. “Je moet echt heel erg je skills van het voelen en onderzoeken inzetten, maar dat vond ik tijdens de opleiding al erg interessant. Het voelt als een samenwerking tussen mij en het dier.” 

Groeiende populariteit 

Voordat ze begon aan de opleiding begon, kende Denise het fenomeen dierenfysiotherapie niet. Volgens haar wordt het vak steeds populairder. “Veel dierenbezitters die bij een dierenfysio komen, zijn erg begaan met hun dier. Ze doen er alles aan om het dier beter te maken. Zij moeten bijvoorbeeld oefeningen doen met hun dier en hebben daarvoor vaak meer motivatie dan voor bijvoorbeeld hun eigen oefeningen.” Omdat dierenartsen steeds meer dieren kunnen opereren, moeten deze dieren ook revalideren. In het revalidatieproces wordt dan vaak een dierenfysiotherapeut ingeschakeld. Ook in de topsport is het erg gebruikelijk dat dieren een fysiotherapeut hebben. “Binnen de ruitersport worden de paarden gezien als atleten. Daar is het normaal dat de dieren een fysiotherapeut hebben.” In haar praktijk behandelt Denise nu zowel mens als dier: “Bijvoorbeeld een paard en de ruiter.”  

Het liefst wil Denise zoveel mogelijk dieren zo goed mogelijk helpen. “Ik wil zorgen dat ik mezelf niet voorbijloop en dat ik zoveel tijd voor een dier kan nemen als ik denk dat nodig is.”