Robin studeerde af bij een Saxion-lectoraat: ‘Hier de basis gelegd voor het werk dat ik nu doe’
Het is voor veel studenten een langdurige klus: de zoektocht naar een geschikte stage. Ook Werktuigbouwkunde-student Robin Derikx lukte het in eerste instantie niet om een plek te vinden, maar na een tip van een docent kwam hij terecht bij het Saxion-lectoraat Lichtgewicht Construeren en studeerde hij af met een 8. “Je hebt zelf je aandeel, maar neemt ook veel kennis mee vanuit het lectoraat. Die wisselwerking was heel fijn.”
Als Robin Derikx, destijds vierdejaarsstudent Werktuigbouwkunde, in februari 2020 mag afstuderen, benadert hij verschillende bedrijven om een afstudeerstage te regelen. Maar elke poging blijkt tevergeefs. “Ik liep tegen een muur aan”, vertelt hij, ruim een jaar later. “Ik weet niet precies waar dat aan lag. Maar vervolgens kreeg ik een tip van een docent: ga het eens proberen bij een lectoraat, want daar zoeken ze altijd mensen.”
Onderzoek naar gerecycled tape
En dat klopt. Robin mag bij het Themoplastic Composites Application Center (TPAC), waar het lectoraat Lichtgewicht Construeren samen met marktpartijen onderzoek doet naar het gedrag van thermoplastic composites, een opdracht uitvoeren voor CompTape. Deze leverancier van tape van kunststofcomposiet vraagt zich af hoe de kwaliteit van hun gerecyclede tape zich verhoudt tot de producten van andere spelers op de markt. In eerste instantie richt Robin zich nog op het ontwerpen van een knipper voor de composiettape. “Maar na een paar weken werd duidelijk dat die knipper slechts een onderdeel was van het onderzoek. Toen ben ik onderzoek gaan doen naar de micromechanische eigenschappen van composieten, om te kijken wat de gevolgen voor deze eigenschappen zijn als je varieert met vezellengtes en mengverhoudingen. Met behulp van de wiskundige modellen heb ik daarvoor een verwachtingspatroon geschetst.”
De conclusie: producten van de gerecyclede tapes zijn kwalitatief zelfs beter dan een van een grote speler in de industrie. Een conclusie waar het lectoraat mee verder kan. “Ze waren er heel blij mee. Doordat de theorie en de praktijk eigenlijk perfect samen kwamen, waren er geen rare afwijkingen te vinden en kan er redelijk voorspeld worden hoe het materiaal gaat reageren in productie. Het was een lange zit, maar ik heb heel veel hulp gehad van iedereen die er zat en heb mijn afstuderen uiteindelijk afgerond met een 8. Daar mag ik trots op zijn.”
De samenwerking was goed en juist omdat je met zoveel mensen samenwerkt, ga je constant de discussie aan om te kijken wat er mogelijk is.
Goed uitgepakt
Het afstuderen bij het lectoraat beviel hem goed. “Ik heb met zo’n zes van de tien onderzoekers samen moeten werken en het goed naar mijn zin gehad. De samenwerking was goed en juist omdat je met zoveel mensen samenwerkt, ga je constant de discussie aan om te kijken wat er mogelijk is. Je hebt zelf je aandeel, maar neemt ook veel kennis mee vanuit het lectoraat. Die wisselwerking was heel fijn.”
Dat stageplekken bij lectoraten nog niet heel populair zijn, vindt hij dan ook zonde. “Misschien is het wat minder bekend? Ik weet niet wat het is. Al wil je als werktuigbouwkundige natuurlijk het liefst in een fabriek staan en dingen maken, terwijl je bij een onderzoeksgroep meer gericht bent op onderzoek. Dat is de andere kant van het vak, die veel hbo-studenten misschien minder aantrekt. Voor mij heeft het in ieder geval goed uitgepakt.”
Degelijke basis
Inmiddels werkt Robin als mechanical engineer bij Besi Netherlands. “Daar bouwen we behuizing voor computerchips. Qua materiaal waar ik mee werk is het ongeveer hetzelfde als de composiet van m’n afstuderen, al moet je het wel op een andere manier verwerken”, sluit hij af. “Maar ik merk dat ik bij het lectoraat een degelijke basis heb gelegd voor het werk dat ik nu doe.