Met een gameconcept voor kinderen wonnen studenten van Saxion en ROC van Twente vorig jaar de landelijke hackathon Stop Kindermishandeling. Buddie zit inmiddels in de ontwikkelfase en wordt volgend jaar zelfs getest op een basisschool in Enschede. Social Work-student Esmee Leusenkamp (rechts op de foto) is trots en praat ons bij.
Hoi Esmee, wat leuk dat jullie idee werkelijkheid wordt!
“Ja, ik weet nog dat ze bij Saxion aan het flyeren waren voor de hackathon en dat ik dacht: oke, leuk? En toen wonnen we die landelijke dag en was het opeens zó’n project. ‘Wow,’ dacht ik. ‘Hoe moeten we dit nu gaan doen?’ Ik had echt geen idee. Maar daar hebben we heel veel begeleiding in gehad.”
Tijdens de hackathon lieten jullie het al zien voor de camera, maar wat is het doel van de game precies?
“De game is erop gericht om kinderen weerbaarder en veerkrachtiger te maken. Een groot deel van de kinderen die te maken heeft gehad met mishandeling, heeft daar later nog veel last van: ze zijn erg onzeker of hebben een hechtingsstoornis. Wij hopen kinderen te leren hoe ze sterker in hun schoenen te staan, hoe ze kunnen herkennen dat het niet goed gaat met een ander kind, hoe ze hulp kunnen zoeken en hoe ze dingen bespreekbaar kunnen maken met een volwassene. Het is heel erg gericht op de praktijk, dus ze zitten niet alleen maar een spelletje te doen op een schermpje, maar ze kunnen er ook op school mee oefenen. Een kind mag het spel ook maar maximaal vijf minuten per dag doen, zodat het geen verslavende game wordt.”
In hoeverre zijn jullie er als studenten nog bij betrokken?
“Op een gegeven moment hebben we met ons groepje besloten: niemand heeft er genoeg tijd en kennis voor om dit uit te voeren. Iedereen is natuurlijk alweer druk bezig met het vervolg van hun studie. Toen hebben we het teruggegeven aan de organisatoren Garage2020 en het nationale programma ‘Geweld hoort nergens thuis’. Maar zelf vind ik het heel leuk om erbij betrokken te blijven. Als het af is en er moeten gesprekken gevoerd worden met scholen, wil ik er wel bijzitten als een soort ambassadeur. Ik vind het zelf gewoon een heel mooi idee.”
Ik vind dat ieder kind recht heeft om in een veilige omgeving op te groeien en dat gebeurt vaak niet: er zijn duizenden kinderen die elke dag te maken hebben met geweld. Dat besef is er niet altijd.
Wat is momenteel de status van de app?
“We zitten nu in de ontwikkelingsfase en we gaan het ook testen, vanaf volgend schooljaar op een basisschool in Enschede. Dus het wordt wel écht iets, dat is echt supertof. Toen ik de folder zag die gemaakt is, dacht ik eerst: oeh, ons dingetje! Maar het is ook wel weer gek dat het door iemand anders gemaakt is, al kan ik dat zelf niet eens. Het heeft mijn zelfvertrouwen uiteindelijk wel een boost gegeven. Bij de voorrondes in Amsterdam, Rotterdam, Leiden en Eindhoven deden allemaal professionals mee uit de jeugdzorg. Zelfs daar hebben we van gewonnen.”
Waarom vind je dit onderwerp zo belangrijk?
“Ik studeer Social Work, dus het is wel een van de thema’s waar ik me veel mee bezig houd. Ik vind dat ieder kind recht heeft om in een veilige omgeving op te groeien en dat gebeurt vaak niet: er zijn duizenden kinderen die elke dag te maken hebben met geweld. Dat besef is er niet altijd. Het is een verborgen wereld en als je er niet in zit, heb je geen idee wat er gebeurt, terwijl mensen die er wel in zitten geen idee hebben hoe groot het is. Vooral kinderen denken vaak dat het gewoon zo hoort. Ik denk dat het belangrijk is om hier vanuit de maatschappij mee bezig te zijn.”
Waar hoop je dat het eindigt?
“Ik hoop dat het uiteindelijk een goed werkende game wordt, die op basisscholen door heel Nederland gebruikt wordt om kinderen weerbaarder te maken tegen mishandeling, maar ook weerbaarder te maken tegen pesten. Dat we het dus echt in kunnen zetten waar het voor bedoeld is.”
