Elke brug in Nederland is uniek. Dat klinkt leuk, maar het is in het kader van de circulariteit niet zo praktisch. Daarom bedachten Saxion-studenten Andrei, Jeroen, Etienne, Nikola en Jan Henk tijdens het Smart Solutions Semester een manier om bruggen te ontwerpen waarvan de onderdelen hergebruikt kunnen worden. “Heel cool dat er ook echt wat mee gebeurt. Daar doe je het voor.”
Hoi Jan Henk, wat moesten jullie precies doen?
“Onze opdrachtgever Witteveen & Bos wilde graag innoveren met betrekking tot de vervangingsopgave van bruggen. In Nederland heb je namelijk veel bruggen en viaducten die de komende tien of twintig jaar aan het einde komen van hun levensduur en dus vervangen moeten worden. Om geld, tijd en mankracht te besparen moest er wat slims bedacht worden. Nu is dat voor betonnen en stalen bruggen al gedaan, maar nog niet voor beweegbare bruggen. Daarom hebben we gekeken hoe we het in de toekomst makkelijker kunnen maken om die bruggen uit elkaar te halen en de verschillende onderdelen te vervangen of te hergebruiken.”
Hoe hebben jullie dat aangepakt?
“De opdrachtgever liet ons redelijk onze gang gaan: hij wilde zien waar het schip zou stranden. We wilden ook zo min mogelijk input van hem. De studenten Creative Media and Game Technologies in ons team hadden ideeën over wat we konden doen op digitaal gebied en de Civiele Techniek-studenten dachten vooral na over waar we ons op gingen richten. Uiteindelijk bedachten we dat het handig zou zijn om een 3d-tool te hebben, waarin alle bruggen zijn opgeslagen en waarmee je deze kunt bouwen en managen. Daar zijn we mee aan de slag gegaan.”
Wat hebben jullie opgeleverd?
“Onze programmeurs hebben een programma gemaakt waarin een kaart te zien is van heel Nederland, waarop je kan zien waar alle bruggen staan. Deze kun je vervolgens aanklikken, aanpassen en je kunt zien wat de levensduur van een brug is. Ook hebben we een ophaalbrug ontworpen die helemaal modulair is, dus bestaande uit verschillende modules of bouwstenen. Daar hebben we heel veel modellen van gemaakt met verschillende afmetingen, zodat je met een paar drukken op de knop een brug kunt bouwen.”
Het is leuk om samen te werken met andere opleidingen: het is interessant om te zien hoe zij dingen doen, daar kun je weer van leren.
Hoe reageerde de opdrachtgever op jullie concept?
“Die was echt blij. Hij had het namelijk niet verwacht van tevoren, ook omdat hij niet precies wist wat hij met het Smart Solutions Semester moest en kon. We hebben veel met hem overlegd en samengewerkt en zijn uiteindelijk met iets moois gekomen. Ook het Nederlands Normalisatie Instituut (NEN), de opdrachtgever van onze opdrachtgever, was positief en dat vond hij natuurlijk mooi.”
Hoe was het om hieraan te werken?
“In het begin waren we sceptisch, omdat we niet wisten wat we moesten verwachten en we best een stroeve start hadden. Maar toen we eenmaal bezig waren, werd het al snel leuk. Helemaal om samen te werken met andere opleidingen: het is interessant om te zien hoe zij dingen doen, daar kun je weer van leren.”
In hoeverre wordt jullie concept in gebruik genomen?
“We hebben een basis gelegd, maar nog niet een gelikt programma dat direct de markt op kan. Iemand uit het team van onze opdrachtgever zei dat hij het interessant vond en er mee verder wil. Dus als het goed is, gaat er iemand mee aan de slag die het verder uitbouwt, zodat het echt gebruikt kan worden. Dat is heel cool en laat zien dat we onze tijd waardig hebben besteed. Het is toch wel wat anders dan dat je er alleen een cijfer voor krijgt en het hebt afgerond. We hebben er echt veel voor gedaan en als ze er dan echt iets mee gaan doen: daar doe je het voor."
Smart Solutions Semester
Tijdens het Smart Solutions Semester werken Saxion-studenten van verschillende opleidingen samen aan opdrachten van onze lectoraten en het bedrijfsleven. Ze voeren in teamverband opdrachten uit, waarbij vernieuwing, creativiteit en samenwerking centraal staan. In dit groepje werkten studenten Creative Media and Game Technologies Andrei Ciubotaru-Bordeianu, Etienne van der Kaap en Nikola Nedialkov samen met Civiele Techniek-studenten Jeroen Hegeman en Jan Henk Spans.
