Daan ten Berge
Onderzoek

Daan schreef als student een wetenschappelijke publicatie en liet ziekenhuisprotocollen wijzigen

Een wetenschappelijk artikel publiceren: het is iets dat normaal gesproken alleen is weggelegd voor wetenschappers en onderzoekers, maar Daan ten Berge (Biologie en Medisch Laboratoriumonderzoek) wist dit onlangs te flikken als student. Naar aanleiding van zijn stageonderzoek naar storende glucosemeters werden zelfs enkele Nederlandse ziekenhuisprotocollen gewijzigd. "We willen artsen wereldwijd bewust maken van dit probleem."

Hoi Daan, wat was precies de bedoeling van je stage?

“Ik wilde graag stagelopen in een diagnostisch laboratorium, want dat leek me interessant om eens mee te maken. Ik werd aangenomen bij het MST en mijn stagebegeleider had een heel scala aan onderzoeken liggen waaruit ik kon kiezen. Uiteindelijk kwam hij met een casus van een patiënt van wie de gezondheid na een amputatie hard achteruit was gegaan. Ze hebben haar vitamine C gegeven en vervolgens haar bloedsuiker gemeten. Omdat deze veel te hoog leek, hebben ze haar insuline toegediend. Vervolgens dachten ze dat ze een beroerte kreeg, maar bleek het een hypo te zijn als gevolg van de insuline. Dit kwam doordat het apparaat waarmee ze haar bloedsuikerspiegel maten, stoorde door de vitamine C, waarna deze een valse, hoge waarde aangaf. Ik ben aan de hand van het caserapport gaan onderzoeken hoe dit kon en wat nou precies de storende factor was.”

Hoe heb je dat gedaan?

Ik ben met het betreffende apparaat bloedglucose gaan meten en later heb ik dit ook gedaan met drie andere glucosemeters. Ik heb zoveel mogelijk de situatie geprobeerd na te bootsen en heb uiteindelijk per apparaat gekeken bij welke waarde de vitamine C begon te storen. Het doel van dit onderzoek en ook van de publicatie, is om artsen er bewust van te maken dat sommige glucosemeters dus storen bij een bepaalde vitamine C-waarde. Er wordt ook onderzocht of deze vitamince C-therapie toegepast kan worden bij COVID-19-patienten, vandaar ook dat het belangrijk is dat die waarschuwing eraan gekoppeld wordt ”

Wat is er met de resultaten van je onderzoek gedaan?

“In het Isala-ziekenhuis in Zwolle komt er nu bijvoorbeeld, als een arts de therapie wil toepassen, een pop-up tevoorschijn in het elektronische patiëntendossier: pas op, bij die en die waarden stoort de meter. Die protocollen zijn aangepast naar aanleiding van mijn onderzoek. Door het onderzoek ook daadwerkelijk te publiceren in een medisch tijdschrift, willen we wereldwijd artsen bewust maken van dit probleem.”

Laatst kreeg ik een mail van het tijdschrift: of ik een ander onderzoek, van twaalf Nederlandse artsen en professoren, wilde beoordelen. Toen heb ik mijn stagebegeleider ook wel even gevraagd: wat moet ik hiermee?

Daan ten Berge, die na zijn publicatie als expert wordt gezien op zijn vakgebied

Hoe was het om onderzoek te doen naar zo’n heftige casus?

“Ik heb denk ik het voordeel gehad dat ik het niet daadwerkelijk heb meegemaakt, maar het is wel raar om het rapport te lezen. Het zou anders geweest zijn als ik zelf naast het bed had gestaan. Nu lees ik het allemaal achteraf. Het komt wel binnen, maar op een of andere manier ben je zo gefocust op het onderzoek dat je de patiënt achter het verhaal een beetje vergeet. Maar toen ik de eerste keer met de betreffende IC-arts erover sprak, was dat wel even apart.”

En nu wordt je onderzoek ook nog eens gepubliceerd…

“Eigenlijk heb ik na mijn stage het onderzoek grotendeels nog eens gedaan, zodat ik de publicatie kon schrijven. Ik zou namelijk slechts een van die meters onderzoeken, maar het zijn er vier geworden. Omdat ik het onderwerp zo interessant vond, wilde ik steeds meer. Als onderzoeker wil je dat probleem gewoon opgelost zien worden. Ik heb dus in de zomervakantie doorgewerkt om samen met andere onderzoekers het artikel te schrijven en dat hebben we na de vakantie opgestuurd. Op 17 november is-ie geaccepteerd en sindsdien is het artikel online te lezen. In mei wordt het artikel daadwerkelijk gepubliceerd.”

Hoe vind je dat?

“Eigenlijk ben ik er niet zo mee bezig, maar laatst zei een arts wel tegen me: jij bent nu de expert op dit gebied, dus je moet niet raar opkijken als mensen bij je aankloppen. En laatst kreeg ik inderdaad een mail van het tijdschrift: of ik een ander onderzoek, van twaalf Nederlandse artsen en professoren, wilde beoordelen. Toen heb ik mijn stagebegeleider ook wel gevraagd: wat moet ik hiermee? Dat is wel heel grappig. Ik voel me nog echt een student, ik heb niet eens een diploma.”

Juist daarom mag je trots zijn, toch?

“Dat ben ik uiteraard ook. Toen ik het hoorde, was ik heel erg blij en wist ik niet wat ik moest zeggen. Volgens mij is dit heel uniek. Meestal doe je zoiets als je klaar bent met je opleiding en een PhD-traject volgt. Mij is het gewoon nu al gelukt.”

Ga je het artikel boven je bed hangen?

“Volgens mij heeft mijn stagebegeleider een abonnement op het tijdschrift, dus we krijgen ‘m sowieso. Misschien dat ik ‘m met een magneet op de koelkast hang. Nee, ik vind het heel erg leuk allemaal, maar ook wel weer onwennig.”

Tom Wassink

Tom Wassink

Met een journalistieke én een marketingachtergrond is Tom Wassink als online redacteur bij de Dienst Marketing en Communicatie altijd op zoek naar een verhaal. In zijn vrije tijd houdt hij zich, zowel binnen als buiten de lijnen, vooral bezig met sport en dan in het bijzonder met voetbal.

Gerelateerde artikelen

Onderzoek

Duurzaam ondernemerschap voor studenten én docenten

12 maart 2024
Tibor van Stapele (fotografie: Thomas Busschers) Onderwijs

Tibor volgde het MHBO-traject Werktuigbouwkunde: ‘Je begint met een voorsprong op het hbo, ik kan het iedereen aanraden’

08 maart 2024
Onderzoek

Sandra van Hogen-Koster over Positieve Gezondheid: ‘je eigen veerkracht’