Dit is waarom Prinsjesdag voor deze (oud-)Fashion and Textile Technologies-studenten dit jaar extra bijzonder is

Op de foto een deel van de (oud-)studenten: Sarah Pichon, Lotte Lutjes, Puck Jager en Steven Reinink (vlnr)

‘Voor Prinsjesdag willen mijn fractiegenoten en ik graag een outfit dragen van studenten van modeopleiding of collectief van jonge ontwerpers. (…) Kan iemand ons verder helpen?’ Met deze tweet roept Tweede Kamerlid Nilüfer Gündogan van Volt eind juni de hulp in van haar Twitter-volgers. Via een Saxion-medewerker komt de oproep al snel terecht bij Jan-Chris Hullegie, hoofddocent van de opleiding Fashion and Textiles Technologies, die niet lang na hoeft te denken over deze vraag. Hij legt contact met Volt en als blijkt dat ook de partij enthousiast is, verzamelt hij, ondanks het feit dat het zomervakantie is, een team van studenten en alumni die wel open staan voor een extra uitdaging.

“Bij onze opleiding proberen we altijd al wel zoveel mogelijk met het werkveld samen te werken”, legt Jan-Chris enkele dagen voor Prinsjesdag uit waarom hij zo enthousiast werd van de oproep. “Maar in dit geval draaien ze een écht project, met échte klanten, die elk hun eigen behoeften hebben. En bovendien met zeer krappe deadlines. Maar dat wisten we van tevoren en dat zeggen ze ook allemaal: ze realiseren zich wel dat ze écht iets moeten opleveren. Niet iets dat naderhand in het Saxion-gebouw komt te hangen. Nee, iets dat op een behoorlijke publieke dag wordt gedragen. Dat veroorzaakt veel druk, maar is natuurlijk ook heel erg tof.”

Met beide handen aangrijpen

Dat neemt niet weg dat de vraag voor de (oud-)studenten erg onverwacht komt. Vierdejaarsstudent Steven Reinink zit met medestudent Silas Raben op het terras van zijn vakantie te genieten, als zijn studiegenoot opeens een mailtje krijgt van Jan-Chris. Mede omdat Silas naar het buitenland vertrekt voor zijn minor, noemt hij de naam van Steven. “En zo heb ik mezelf ertussen geduwd”, lacht Steven. “Het klonk wel heel erg cool. Ik heb eerder pakken gemaakt en dat wilde ik sowieso al vaker gaan doen, maar met Volt leek het mij wel een hele vette samenwerking.”

Ook alumnus Sarah Pichon wordt benaderd voor het project. Zij behaalde afgelopen zomer een 9 voor haar afstuderen, waarin duurzaamheid een grote rol speelde. Een aspect dat de Volt-fractie ook belangrijk vindt. “Ik vind het altijd leuk om Saxion bij dit soort dingen te helpen”, vertelt ze. “Ook omdat ik hier een heel fijne tijd heb gehad. En ik zag het ook echt wel als een kans om mee te werken aan dit project, omdat voor mijn gevoel niet veel politieke partijen dit doen. Dit wilde ik dus met beide handen aangrijpen.”

Eigen design

De zes (oud-)studenten hebben in de zomermaanden regelmatig contact met de Volt-fractie, die bestaat uit Laurens Dassen, Nilüfer Gündogan en Marieke Koekkoek. Kennismaken, de eisen bespreken, passessies: meerdere keren wordt er een Teams-vergadering belegd of rijden de studenten naar Den Haag. “Het verschilde echt per persoon wat de wensen waren”, vertelt Steven. “Waar de één een wat meer over the top outfit wilde, wilde de ander het weer liever casual houden.”

“De eisen van Marieke waren inderdaad totaal anders dan die van Nilüfer”, vult Sarah aan. “Welke kleur draag je vaker en staat je mooi? Durf je een statement te maken of doe je dat liever niet? Allemaal dingen waar ze over na moesten denken. Uiteindelijk is het ook de bedoeling dat ze de kleding vaker kunnen dragen.” Steven: “Het overkoepelende idee was in ieder geval om zo duurzaam mogelijk te werk te gaan.”

Ondanks het feit dat de Kamerleden een goed beeld hebben van wat ze willen, zijn het uiteindelijk de studenten die, figuurlijk, de knopen doorhakken. “Het blijft je eigen design”, legt Sarah uit. “En zo moet het ook zijn, vind ik. Wij hebben natuurlijk veel meer kennis van de stoffen. Met een bepaald motiefje was het overigens nog wel even spannend hoe dat ging reageren op de camera, maar dat hebben we zelf al even getest en dat ging goed.”

Gerecyclede stoffen

Een belangrijke voorwaarde vanuit de Volt-fractie is dat de outfits duurzaam worden ontworpen. En dus gebruiken de studenten veelal gerecyclede stoffen, die geproduceerd zijn in Nederland. “Zowel voor het buitenste materiaal, als voor de voering en de knopen,” licht Steven toe. “En we proberen natuurlijk zo min mogelijk afval over te houden, bijvoorbeeld door het restafval te gebruiken voor tassen (zie kader), maar 100% zero waste is eigenlijk nog niet mogelijk.”

Nationale televisie

Toch is hij, een dag voor de oplevering, tevreden met het resultaat. “Al kan het natuurlijk altijd beter, maar we hebben er heel veel van geleerd. Het was wel meer werk dan we hadden gedacht. Om tien uur ’s avonds sluit het Epy Drost-gebouw altijd en dat tijdstip hebben we regelmatig gehaald.” Sarah: “Maar zo werkt het straks natuurlijk wel als je eenmaal bezig gaat met het échte werk.”

En dinsdag? Dan zijn de studenten aanwezig in Den Haag. Voorafgaand aan de festiviteiten hebben ze een fotomoment met de kamerleden. Waar ze daarna heengaan, weten ze nog niet. “Het is natuurlijk best een belangrijke dag voor Nederland”, vertelt Steven trots. "En het is op nationale televisie. Als het pak dan tijdens de uitzending voorbijkomt, kun je zeggen dat jij die ontworpen hebt. Dat is wel echt cool.”

Ook Jan-Chris is trots op zijn studenten. “Wat een toewijding en doorzettingsvermogen hebben zij laten zien. Fantastisch hoe zij in hun eigen uren dit hebben opgepakt en elke keer maar positief bleven. Af en toe kwam ik langs in het atelier en dan zag ik die vermoeide koppies zitten. Ze zijn voor mij sowieso al geslaagd, want vergeet niet dat ze ook al met hun vervolgstappen begonnen waren, zoals stage en werk. Ze doen het er 'gewoon' even bij."

Grote eer

“Het was echt een grote eer om dit te mogen doen”, sluit Sarah af. “Het is leuk om met mensen samen te werken waar je normaal niet mee samenwerkt. Ik had nooit gedacht dat ze zo open zouden zijn in de communicatie. Dat was heel fijn. Ze lieten zien dat zij dit ook heel graag wilden en daardoor word je nog perfectionistischer. Je hebt maar één kans om het goed te doen, ze mogen er natuurlijk niet uitscheuren”, lacht ze. “Dat zou wat zijn, misschien kunnen ze maar beter niet gaan zitten.”