Blog: Glitter & over the top glamour bij de New York Fashion Week

We stonden al ruim een kwartier buiten voor Manhattan Center Grand Ballroom, omringd door fotografen, modellen en bewakers. “Laten we het gewoon proberen,” zei ik. “Niet geschoten is altijd mis, toch?”

En dus sloten we aan in de rij voor de ingang. Vanavond was een exclusieve modeshow te bewonderen, onderdeel van de New York Fashion Week 2018. Tickets hadden we niet, maar daar hadden we iets op verzonnen. Sanne, een meisje dat ik op Webster had leren kennen, had namelijk een YouTube-kanaal en we hadden gehoord dat mensen van de media gratis naar binnen mochten. Of het zou lukken? Goede vraag.

“Mag ik jullie tickets zien?” vroeg een streng uitziende bewaker toen we eindelijk bij de ingang waren. “Nou, we komen hier om te vloggen,” legde Sanne uit. “Hebben jullie je daarvoor aangemeld?”

“Eh…”

“Loop maar door. Bij de balie achteraan kun je je naam aanvinken op de lijst.” Die balie sloegen we maar over, we wisten natuurlijk al dat onze namen niet op die lijst zouden staan.

Underdressed

Binnen keken we onze ogen uit. Vanavond zou de nieuwe collectie van Marco Marco worden gepresenteerd. Sanne en ik hadden allebei nog nooit van die naam gehoord, maar Google leerde ons dat het iets was met opvallende jurken voor vrouwen, ondergoed voor mannen en een overload aan glitters. En dat was te merken aan het publiek: overal om ons heen waren de meest aparte outfits te zien, compleet met over the top make-up. “Ik voel me wel een beetje underdressed hier,” zei Sanne.

Er waren meerdere fotografen aanwezig en we besloten polaroids van onszelf te laten maken. Daar stonden we dan, tussen de fashion icons die allemaal ervaring leken te hebben met het modellenleven. Onze mislukte poses zouden zeker een leuk aandenken vormen. Helaas was er iets mis met het apparaat, waardoor we het aandenken later pas op konden halen.

Overpriced wijn

Dat het om een luxe gelegenheid ging, was te merken: een simpel wit wijntje kostte hier maar liefst twaalf dollar. “Welkom in New York,” zei Sanne nuchter. Inmiddels was het tijd om te gaan zitten. De stoelen vooraan waren gereserveerd, dus zochten we een mooi plekje uit op te tribune. Dit bood een goed zicht op de felverlichte catwalk in het midden van de ruime zaal. En nu maar wachten tot het zou beginnen…

Verdwenen foto’s

In tegenstelling tot Sanne, was ik nog nooit bij een modeshow geweest, maar wat een ervaring was dit! Één voor één stapten de modellen de catwalk op, begeleid door een opzwepende beat. De meest creatieve en uitbundige outfits kwamen voorbij en alles was perfect op elkaar afgestemd: de muziek, het tempo, het loopje. En alles en iedereen zat letterlijk onder de glitters. Toen brak het moment aan voor het topstuk van de collectie. De muziek maakte plaats voor langzame, dramatische klanken terwijl een vrouw in een lange, rood met zwarte glitterjurk langzaam de catwalk betrad. Het publiek ging uit z’n dak.

“Wauw. Dit had ik zeker niet verwacht toen je zei dat je even bij de Fashion Week wilde kijken,” zei ik na de show tegen Sanne. Onze foto’s waren niet meer teruggevonden, dus stonden we maar gewoon opnieuw in de rij voor het polaroidapparaat.

“Mensen, het spijt me, maar het feest is over!” riepen twee bewakers herhaaldelijk in een poging iedereen zo snel mogelijk de deur uit te krijgen. “Ja, hier ook. Tijd is om.” Mensen liepen zuchtend weg bij het polaroidapparaat. “Maar meneer, we staan hier al een kwartier te wachten,” protesteerde ik. “En eerder vanavond stonden we ook al een kwartier in de rij, maar toen waren onze foto’s…” De bewaker rolde met zijn ogen, maar we mochten toch op snel op de foto. “Jaja. Nou, één foto dan, maar schiet op.” Die ene foto werd een hele fotoshoot, totdat de bewaker ons praktisch de deur uit keek, allebei met ons eigen setje polaroids op zak.

Buiten stonden de gasten, modellen en fotografen na te praten over de show. We probeerden ons in de gesprekken te mengen, maar door onze awkwardness kwamen we niet veel verder dan “omg, I love your dress”. Toen de rest van het gezelschap in hun privé-limousines naar de afterparty vertrok, vonden we het wel weer tijd om terug te lopen naar Webster. Het was een avond om niet snel te vergeten.

Tips voor onvergetelijke ervaringen in een nieuwe stad

1. Als je dan toch de kans hebt, gewoon proberen ;-). Wie weet wat voor bijzondere momenten het je zal opleveren…
2. Maak vooral veeeel foto’s!
3. …En vergeet niet van het moment zelf ook te genieten, als ik terugkijk op de hoeveelheid foto’s en filmpjes die we die avond gemaakt hebben denk ik… hoe dan?

Het schijnt dat beelden meer zeggen dan duizend woorden. Dus mocht je het leuk vinden kun je de modeshow, inclusief onze extreem awkward aftermovie, op Youtube bekijken op het kanaal van Sanne de Groot.

Mijn naam is Daphne Striekwold en ik ben derdejaars student International Business. Dit semester loop ik vijf maanden lang stage in the City That Never Sleeps: New York. Via dit blog zal ik jullie om de paar weken updaten over het werken bij een internationaal marketingbureau, het verblijf in Webster Apartments en natuurlijk het leven in New York City!