Deze week tekende Saxion een intentieverklaring met de Overijsselse Zorggroep Sint Maarten. De ondertekening moet enkele mooie stageplekken opleveren en moet er bovendien voor zorgen dat er meer studenten kunnen deelnemen aan het Maatjesproject, waarbij ze gekoppeld worden aan mensen die behoefte hebben aan contact. Zoals mevrouw Blanken uit Lochem. Zij krijgt elke week bezoek van Fabiènne of Teimen. “Ik kijk er altijd weer naar uit.”
“Ja, kletsen kan ze wel”, vertelt eerstejaars Verpleegkunde-student Fabiènne Horstman halverwege het interview, terwijl ze lacht naar mevrouw Blanken. “Aan een stuk door, hè?” Het is al snel duidelijk: de twee ‘maatjes’ hebben elkaar helemaal gevonden. Iets wat al vroeg in het gesprek wordt bevestigd door mevrouw Blanken. “Toen ze voor de eerste keer binnenkwam, klikte het al meteen.”
Eens in de twee weken komt Fabiènne in het kader van het Maatjesproject van de Academie Gezondheidszorg thuis bij haar dorpsgenoot uit Lochem. Speciaal voor het interview komen beiden naar het zorgcentrum waar mevrouw vanwege een tijdelijke zorgvraag enkele maanden heeft gewoond: Woonzorgcentrum Gudula. De een op de fiets, de ander met de scootmobiel.
Pannenkoeken en schilderen
Mevrouw Blanken is blij met de band die ze in korte tijd heeft opgebouwd met Fabiènne, vertelt ze glunderend. “Het is heel gezellig en dat vind ik heel belangrijk. Dan krijg je ook een betere band met elkaar. Ik weet niet hoe het komt, maar het loopt gewoon goed en dat is wel heel bijzonder.” De tweede keer dat Fabiènne een bezoekje bracht, hebben ze direct samen gegeten. “Ze heeft eerst alle boodschappen in huis gehaald en vervolgens heel veel pannenkoeken gebakken. Toen mijn dochter langs kwam uit het buitenland, heeft ze er zelfs nog een paar op opgewarmd. Ja, ze smaakten goed.” Ook met haar andere maatje, Teimen, klikt het goed. “Ik hou van creatief bezig zijn en ik ben nu bezig met het schilderen van landschappen. Ik krijg daarbij aanwijzigingen van Teimen. Echt heel leuk.”
‘Ah, ze komen weer’
De kinderen van mevrouw Blanken wonen in het buitenland en in Hilversum en zodoende krijgt ze weinig visite. “Ik vind het altijd zo frappant dat anderen dat wel zoveel krijgen. Dan denk ik altijd: ‘Gossimijne, daar heb je er weer een paar. Maar daarom vind ik het heel fijn dat de studenten bij me langskomen. Daar kijk ik ook altijd naar uit: ‘Ah, ze komen weer.’ Je hebt weer een doel en bovendien heb ik zo meer contact met jongeren. Ik zit normaal gesproken altijd tussen de bejaarden en daar is niets mis mee, maar ik vind dit contact ook leuk.”
Contact houden
Ook Fabiènne geniet van de bezoekjes aan mevrouw Blanken. “Het is leuk om met iemand een band op te bouwen en leuke dingen te doen. Ik vind met mensen werken gewoon heel leuk.” Uiteindelijk wil ze graag in de jeugdzorg werken. “Maar ik wil dit ook best blijven doen. Het is voor mij niet dat het zomaar stopt als het project straks afgelopen is.” Als het aan haar ligt, blijft ze in de toekomst contact houden met mevrouw Blanken. “Ik denk dat ik nog wel eens mag langskomen, toch?”, wendt ze zich richting haar maatje. “Natuurlijk”, lacht mevrouw Blanken. “Als ik thuis ben, is dat altijd goed.”
Niet alleen maar koffiedrinken
Projecten als het Maatjesproject komen veel voor in Nederland, maar hebben vaak het imago dat het slechts een kwestie is van een kopje koffie drinken. “Daar lopen we wel tegenaan,” vertelt Desirée Wierdsma van Zorggroep Sint Maarten. “Het lijkt van de buitenkant misschien zo, maar er zit ook echt een idee achter waarom we dit soort dingen doen. Het koffiedrinken is slechts een onderdeel. Je deelt wat over je leven, de een vertelt iets, de ander vertelt weer iets: zo krijg je raakvlakken met elkaar. Het is niet alleen maar over koetjes en kalfjes praten. Het wordt echt dieper contact en dat maakt het zo mooi.” Deze week tekenden Zorggroep Sint Maarten en Hogeschool Saxion een intentieverklaring voor een langere samenwerking om zorg en onderwijs meer met elkaar te verbinden. Voor de samenwerking zijn plannen om, naast het Maatjesproject en stage- en afstudeerplaatsen, nog meer waardevolle verbindingen aan te gaan. In co-creatie krijgen de vraagstukken in de zorg meer aandacht, om de zorgprofessional van de toekomst op te leiden.
